Σοκ προκαλούν οι μαρτυρίες τριών γυναικών με καταγωγή από τη Λέσβο, οι οποίες καταγγέλλουν σεξουαλική παρενόχληση από καθηγητή που τους έκανε ιδιαίτερα μαθήματα όταν ήταν μαθήτριες Λυκείου πριν από 16 χρόνια.
Ενήλικες πια, έχοντας σταθεί στα πόδια τους και μακριά από την Λέσβο, αποφάσισαν να μοιραστούν τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης που βίωσαν ως μαθήτριες από τον καθηγητή τους, μιλώντας στο stonisi.gr. Ξεκαθαρίζουν ότι στόχος τους δεν είναι η εκδίκηση του θύτη, εξάλλου το αδίκημα της ασέλγειας έχει παραγραφεί, αλλά η ενδυνάμωση όλων των γυναικών κάθε ηλικίας που έχουν δεχθεί παρενόχληση και κακοποίηση σε διάφορες φάσεις της ζωής τους.
Τα όσα περιγράφουν οι γυναίκες, είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν, ο καθηγητής τους εκμεταλλευόταν την εμπιστοσύνη των κοριτσιών και των οικογενειών τους. Πλησίαζε τα κορίτσια στη διάρκεια του μαθήματος, δήθεν ως φίλος και δικός τους άνθρωπος, τις συμβούλευε να μην έχουν σχέσεις με αγόρια και να αφοσιωθούν στο διάβασμα, ενώ την ίδια ώρα άπλωνε τα χέρια του στο σώμα των ανήλικων μαθητριών χωρίς φυσικά τη συναίνεσή τους. Κάποιες φορές μάλιστα απαιτούσε τα κορίτσια… να κάτσουν ακόμα και στα πόδια του! Υπήρξαν και φορές που τις χαστούκιζε γιατί δεν ενέδιδαν στα δήθεν πατρικά του χάδια.
Τα κορίτσια, σοκάρονταν και αντιδρούσαν. Μηχανεύονταν διάφορους τρόπους για να τον εμποδίσουν, ενώ εκείνος προσπαθούσε να τις απομονώσει. Μέχρι που κάποια στιγμή δεν άντεξαν άλλο…. Ξέσπασαν και μίλησαν στις μητέρες τους. Απομακρύνθηκαν. Αθόρυβα, χωρίς καταγγελίες στην αστυνομία, χωρίς «σκάνδαλα».
Διαβάστε αναλυτικά την καταγγελία τους:
«Αν ρωτάς γιατί δεν μίλησα τόσο καιρό…»
Aν ρωτάς γιατί δεν μίλησα τόσο καιρό, σκέφτηκες ότι ίσως δεν το θυμήθηκα τώρα αλλά ότι ποτέ δεν το ξέχασα και τώρα βρήκα το θάρρος να το πω;
Σκέψου πριν κρίνεις αβίαστα.
Είμαστε 3 ενήλικες γυναίκες, απόφοιτες σχολών θετικών επιστημών με καταγωγή από τη Λέσβο.
Το διάστημα 2004-2006 ήμασταν ανήλικες μαθήτριες λυκείων της Μυτιλήνης. Σήμερα ενώνουμε τις φωνές μας και παίρνουμε δύναμη η μια από την άλλη για να γνωστοποιήσουμε την σεξουαλική παρενόχληση που βιώναμε παράλληλα.
O συνταξιούχος τότε, καθηγητής Φυσικής είχε κοινωνική και διδακτική αναγνωρισιμότητα. Ήταν γνωστό ότι οι μαθητές του είχαν επιτυχίες σε σχολές θετικών επιστημών. Με γνώμονα αυτά, οι γονείς μας τον επέλεξαν και εμπιστεύτηκαν να μας κάνει ιδιαίτερο μάθημα σε γκρουπ τριών ατόμων.
Ξεκίνησε λέγοντας ότι θέλει να είναι κοντά στους μαθητές του και μας έκανε διάφορες προσωπικές ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις γινόταν όλο και πιο άβολες και συγκεκριμένες, εστιάζοντας στις σεξουαλικές μας επαφές, είτε είχαμε είτε όχι. Φυσικά οι ερωτήσεις συνδυαζόταν με αγγίγματα στα επίμαχα σημεία (στήθος, γεννητική περιοχή).
Κάποιες φορές γινόταν αφόρητος γιατί απαιτούσε να κάτσουμε στα πόδια του, δήθεν για να μας ηρεμήσει από το άγχος. Για να «ηρεμήσουμε» έπρεπε να μας κάνει μασάζ στα πόδια και στον αυχένα, επεκτεινόμενος στο να ακουμπάει ακόμα και εσώρουχα.
Έδειχνε σχεδόν εμμονικός, προσπαθώντας να μάθει λεπτομέρειες σχετικά με το τι μας προκαλούσε διέγερση. Δε δίστασε να χαστουκίσει μια από εμάς επειδή του έφερε αντίρρηση όταν της ζήτησε να κάτσει στα πόδια του, με αποτέλεσμα η κοπέλα να σταματήσει τα μαθήματα.
Νιώθαμε τόσο άβολα που φοράγαμε φαρδιά ρούχα ώστε να μη προκαλέσουμε παραπάνω αγγίγματα από αυτά που ήδη δεχόμασταν. Με αφορμή κάποιο λάθος που κάναμε στο μάθημα απομόνωνε καθεμία ξεχωριστά και προέβαινε στα προαναφερθέντα.
Όλα αυτά ήταν μέρος ενός μεθοδευμένου χειρισμού ώστε να αμφιβάλουμε για τις κινήσεις του, ενώ ήταν ξεκάθαρη σεξουαλική παρενόχληση. Βρισκόταν σε θέση ισχύος ως ο Καθηγητής και το εκμεταλλεύτηκε.
Κάποιοι από τους γονείς ήταν ενημερωμένοι, λόγω όμως της κλειστής κοινωνίας και του φόβου του στιγματισμού δεν κινηθήκανε νομικά. Για μας νομικά έχει παραγραφεί.
Ο στόχος μας είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και ευαισθητοποίηση σε θέματα σεξουαλικής παρενόχλησης.
Αν σου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο μη διστάσεις να μιλήσεις, βρες τη δύναμη όπως βρήκαμε εμείς τη δύναμη η μια από την άλλη.
Καμία μόνη.
Λέσβος: Καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση από καθηγητή – «Έλεγε να κάτσουμε στα πόδια του για να… φύγει το άγχος»
