Στο Παρίσι της ανεξιθρησκίας, των ίσων δικαιωμάτων της ελευθερίας της άποψης, την γενέτειρα του διαφωτισμού, ένας καθολικός πυροβολεί και σκοτώνει ακαριαία ένα φιλήσυχο μουσουλμάνο που έψαχνε για μια καλύτερη ζωή στη Ευρώπη, φεύγοντας από τα βάθη της Ασίας για να έρθει στην «γη της επαγγελίας».
Τα κίνητρα του δολοφόνου, ήταν θρησκευτικά, ρατσιστικά.
Το μίσος του για την κουλτούρα του άτυχου μουσουλμάνου, ήταν αυτό και μόνο που όπλισε το χέρι του και τον σκότωσε.
Αμέσως μετά την γνωστοποίηση του συμβάντος, χιλιάδες μετανάστες βγαίνουν στους δρόμους. Ακολουθούν επεισόδια, φωτιές, φθορές περιουσιών. Δίπλα τους εκατοντάδες αλληλέγγυοι που ζητούν περισσότερες ελευθερίες για τους μετανάστες, δικαίωμα στην κουλτούρα τους, θρησκευτικές ελευθερίες.
Την ίδια στιγμή πλάνα κατατρεγμένων μεταναστών κατακλύζουν τις οθόνες.
Ρεπορτάζ για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης τους, παιδικά πρόσωπα κλαμένα, μανάδες με μπούργκες και άτομα με το κοράνι στα χέρια.
Σε διάφορες χώρες της Ευρώπης διοργανώνεται πορείες συμπαράστασης, «ευαισθητοποιημένοι πολίτες» στέκονται στο πλευρό τους, διάφοροι αριστεροί παίρνουν θέση και εκφράζουν την οργή τους, τονίζουν την ευαισθησία τους για τον άτυχο άνδρα.
Το παραπάνω κείμενο είναι απλά ένα χιλιοπαιγμένο σενάριο που έχουν βιώσει πολλές χώρες.
Άλλωστε μόλις τον περασμένο Αύγουστο την πόλη Μάλμε της Σουηδίας, εκατοντάδες μουσουλμάνοι προκάλεσαν σοβαρές ταραχές επειδή κάποιοι ακραίοι έκαψαν ένα κοράνι.
Την ίδια στιγμή, στην Γαλλία ο καθηγητής Σαμιέλ Πατί, αποκεφαλίστηκε σε κοινή θέα από τον Αμπντουλάχ Ανζόροφ στο Παρίσι επειδή τόλμησε να δείξει χιουμοριστικά σκίτσα σε παιδιά μουσουλμάνων.
Αλήθεια, πόσα σκίτσα του Ιησού, πόσα χλευαστικά κείμενα, ανέκδοτα και ατάκες τύπου «Χριστιανοταλιμπάν» ακούμε καθημερινά και δεν ενοχλούν κανένα; Χιλιάδες, γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η κουλτούρα μας έχει χώρο για τέτοια σχόλια, αντιθέτως η κουλτούρα του Ισλάμ δεν έχει.
Περιέργως δεν ακούστηκε ούτε ένα, je suis, ούτε μια ένδειξη αλληλεγγύης, ούτε μια αναφορά στην ανθρωπιά, μια πορεία, μια αφίσα έστω δεν αναρτήθηκε για τον αδικοχαμένο Γάλλο καθηγητή. Οι φωνές του ανθρωπισμού «σιώπησαν» ξαφνικά σαν να άκουσαν για το φρικτό συμβάν.
Ο αποκεφαλισμός του Πατί ήταν χτύπημα στην καρδιά των βασικών αρχών της Ευρώπης, στην ελευθερία της έκφρασης, της ανεξιθρησκίας. Ο αποκεφαλισμός του Πατί συγκλόνισε τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης που για μέρες ασχολούνταν με την υπόθεση, αναδεικνύοντας τις πτυχές του άγριου περιστατικού, συζητώντας ανοιχτά το θέμα χωρίς περιστροφές.
Ο Γάλλος πρόεδρος Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν δήλωσε πως, « Δεν θα εγκαταλείψουμε τα σκίτσα μας, τα κινούμενα σχέδιά μας, ακόμη κι αν άλλοι οπισθοδρομούν» προσθέτοντας πως, «Σε κάθε σχολείο, θα δώσουμε πίσω την εξουσία στους καθηγητές να δημιουργούν ανθρώπους που σέβονται τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους».
Στην Ελλάδα, το θέμα συζητήθηκε αλλά μάλλον πέρασε σε δεύτερη μοίρα.
Μια επιδερμική ανάλυση, ένα βίντεο και μια δύο σελίδες σε εφημερίδες και ως εκεί. Το θέμα αντιμετωπίστηκε σαν να μην αφορά την κοινωνία. Άλλωστε στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια κρούσματα, ακόμη. Γιατί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί στο μέλλον.
Θα πρέπει ενδεχομένως κάποιος από την επίσημη πολιτεία να εξηγήσει πως οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν διαφορετική κουλτούρα, άλλα ήθη, άλλες συνήθειες.
Αν επιθυμούν σεβασμό οι μουσουλμάνοι, θα πρέπει να δείχνουν κιόλας.
Εν τέλει, δεν θα αλλάξει η Ευρώπη, οι φιλοξενούμενοι θα πρέπει να σεβαστούν τις χώρες που τους φιλοξενούν και τους δίνει το προνόμιο να ζουν χωρίς πολέμους, με ιατροφαρμακευτική φροντίδα, τροφή και καθαρό νερό.
Πρέπει να καταστεί σαφές επίσης, πως οι ένοικοι της Ευρώπης, ήταν εδώ, οι μετανάστες θέλησαν να έρθουν επειδή αναζητούν ελευθερία, δεν θα επιβάλουν στους Ευρωπαίους όλα όσα τους απομάκρυναν από τις χώρες του.
Εκτός αν η κοινή λογική έχει χαθεί στις κραυγές των «ευαισθητοποιημένων» της λογικής των ανοιχτών συνόρων και «πατρίδα μας όλη η γη».
Ο αποκεφαλισμός της ελεύθερης έκφρασης και η αφωνία των «πονόψυχων»
