Το ημερολόγιο έδειχνε Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου όταν «έσκασε» στα κινητά όλων η είδηση ότι ένας αστυνομικός χτυπήθηκε πολύ σοβαρά από ναυτική φωτοβολίδα έξω από το «Μελίνα Μερκούρη» στου Ρέντη…
Δέκα ημέρες μετά, τη στιγμή που ο Γιώργος δίνει τη δική του «μάχη» στη ΜΕΘ στη Νίκαια, μερικές δεκάδες χιλιομέτρα μακριά ένας συνάδελφός του έχασε τη ζωή του με τον πιο άδικο τρόπο και άλλος ένας νοσηλεύεται διασωληνομένος στο 401.
Ο Χρήστος και ο Γρηγόρης έπεσαν από τη μηχανή τους και εκσφενδονίστηκαν σαν… άψυχες κούκλες γιατί ένας 20χρονος είπε στις πρώτες του κουβέντες ότι… μαστούρωσε με τρεις Πακιστανούς στη Νίκαια και δεν είχε τρόπο να επιστρέψει στον Ασπρόπυργο…
Πριν δέκα ημέρες, ένα παιδί που «έπινε μόνο πορτοκαλάδα», όπως είπε ο πατέρας του, σημάδεψε έναν ένστολο και του κατέστρεψε τη ζωή…
Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο οι αστυνομικοί, που με τόση καχυποψία και δυσπιστία αντιμετωπίζονται από κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, οι αστυνομικοί που παίρνουν 700 και 800 ευρώ, οι αστυνομικοί που είναι πατεράδες, θείοι, γιοι, αδερφοί, σύζυγοι να ξεψυχούν στην άσφαλτο σαν αδέσποτα σκυλιά επειδή κάποιοι «μαστούρωσαν» και δεν είχαν μεταφορικό μέσο ή επειδή κάποιοι άλλοι θέλησαν να μετατρέψουν την Αττική σε Ισλαμαμπάντ.
Οι αστυνομικοί που έχουν να αντιμετωπίσουν κακοποιούς που επειδή φώναξες πιο δυνατά στον δρόμο, σε πυροβολούν στο κεφάλι…
Οι αστυνομικοί που σε παλιότερες καταδιώξεις «κρεμάστηκαν» στον τοίχο επειδή πολύ απλά δεν πέθαναν αυτοί αλλά το πρόσωπο που παραβάτησε!
Σήμερα το πρωί άλλος ένας αστυνομικός ξεψύχησε και είναι απλά Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου…
Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά -επιτέλους- όσα γίνονται και εκτός από τις δακρύβρεχτες αναρτήσεις μετά θάνατον, να κάνει κάτι για να αισθανθεί ασφαλής ξανά ο Έλληνας και να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα πολέμου της εγκληματικότητας σε καιρό ειρήνης.
Καλό ταξίδι Χρήστο, καλή δύναμη Γιώργο και Γρηγόρη…
Κουράγιο στους οικείους σας…
