Τις τραγικές στιγμές της ανάνηψης της 9χρονης Τζωρτζίνας μετά την «ανεξήγητη» ανακοπή που υπέστη στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο της Πάτρας, περιγράφει με την κατάθεσή της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, η παιδίατρος Διονυσία Δημητροπούλου.
Λεπτό προς λεπτό η μάρτυρας περιέγραψε όλες τις κινήσεις της όταν έφτασε στο θάλαμο του παιδιού, όπου όπως είπε το βρήκε νεκρό και άρχισε αμέσως ΚΑΡΠΑ ζητώντας παράλληλα να ενημερωθεί ώστε να σπεύσει στο νοσοκομείο και ο αναισθησιολόγος Ι. Χασαπόπουλος. Απαντώντας μάλιστα σε ερώτηση της εισαγγελέα της έδρας η παιδίατρος ανέφερε πως η ανακοπή στην Τζωρτζίνα ήταν αιφνίδια και ανεξήγητη και πως ποτέ δεν έχει η ίδια στην καριέρα της ανάλογο περιστατικό.
Η μάρτυρας έπιασε το νήμα των γεγονότων από 9 Απριλίου του όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου ενημέρωσε για βήχα, τάση προς έμετο και δυσκολία στην αναπνοή της κόρης της. «Εξέτασε το παιδί ειδικευόμενη γιατρός, η οποία με ενημέρωσε για ήπια ωχρότητα δέρματος και κοιλιακό άλγος. Τα συμπτώματα αυτά είχαν υποχωρήσει όταν πήγα εγώ στο θάλαμο του παιδιού» ανέφερε η κυρία Δημητροπούλου και συνέχισε: «Από εξέταση που έκανα δεν διαπίστωσα παθολογικά ευρήματα. Ζήτησα να συνεχιστεί η χορήγηση ορού, να μη φάει το παιδί, να γίνει εργαστηριακός έλεγχος και να λαμβάνονται ζωτικά σημεία κάθε δύο ώρες. Το απόγευμα η μητέρα μας ενημέρωσε ότι το παιδί παρουσιάζει βήχα, πόνο στην κοιλίτσα και ωχρότητα δέρματος. Εξέτασα εκ νέου τη Τζωρτζίνα και κατά την εξέταση τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει. Στις 8 το βράδυ βρήκα τη βρήκα σταθερή. Μετά έφυγα από το νοσοκομείο και ήμουν σε ετοιμότητα. Το Σάββατο το πρωί έκανα ένα τηλεφώνημα στους ειδικευόμενους για να ενημερωθώ για την πορεία όλων των νοσηλευόμενων παιδιών και της Τζωρτζίνας. Η συνάδελφος μου με ενημέρωσε ότι η μητέρα του παιδιού είπε ότι είχε επεισόδιο με τάση προς έμετο βήχα. Η συνάδελφός μου, εξέτασε το παιδί και τα συμπτώματα υποχώρησαν». Όπως ανέφερε η παιδίατρος η ίδια είδε ξανά το κοριτσάκι στις 11 Απριλίου το απόγευμα λίγο πριν εκείνο υποστεί την ανακοπή και ήταν όλα καλά. Στη συνέχεια όμως όλα άλλαξαν, αφού δυο ώρες μετά και συγκεκριμένα στις 7 το απόγευμα η Ρούλα Πισπιρίγκου, όπως κατέθεσε χτύπησε την πόρτα του γραφείου των γιατρών.
Συγκεκριμένα, η κ. Δημητροπούλου είπε σήμερα στο δικαστήριο: «Μας είπε «ελάτε στο δωμάτιο γιατί σφυρίζει το οξύμετρο». Εγώ μαζί με την κ. Καρκανιά βαδίζαμε προς το δωμάτιο του παιδιού. Κάνοντας τα πρώτα βήματα η νοσηλεύτρια άρχισε να φωνάζει «τρέξτε γρήγορα». Πήγα στο δωμάτιο και είδα το παιδί στο μέσο του κρεβατιού χωρίς το ρινικό οξυγόνο. Το οξύμετρο σφύριζε χωρίς ένδειξη. Άρχισα να εξετάζω το παιδί και να ρωτάω παράλληλα την μητέρα πως έφτασε σε αυτή την κατάσταση. Μου είπε ότι «ξύπνησε έκανε κραυγή, γούρλωσε τα μάτια και τέντωσε τα άκρα». Βρήκα το παιδί ωχρό, χωρίς αναπνευστική λειτουργία με μυδρίαση και απώλεια ούρων. Μετά από αυτή την εικόνα που αντίκρισα το έφερα σε θέση ανάνηψης και ξεκίνησα ΚΑΡΠΑ. Δυνάμωσα την παροχή οξυγόνου στο 100%, ξεκίνησα τις θωρακικές μαλάξεις. Μου έφεραν την αμπού και έκανε αδιαλείπτως. Ζήτησα ταυτόχρονα να ενημερωθεί άμεσα ο αναισθησιολόγος. Μέχρι την ώρα που ήρθε ο κ. Χασαπόπουλος έκανα ΚΑΡΠΑ, μαλάξεις, χορήγηση αδρεναλίνης. Όταν ήρθε ο κ. Χασαπόπουλος ανέλαβε και υπό τις εντολές του τον βοήθησα».
Στη συνέχεια η μάρτυρας δέχθηκε ερωτήσεις από την πρόεδρο, την εισαγγελέα αλλά και το συνήγορο υπεράσπισης της κατηγορουμένης.
Πρόεδρος: Πόσα μέτρα είναι το γραφείο των γιατρών από το θάλαμο του παιδιού;
Μάρτυρας: Περίπου 30 μέτρα.
Πρόεδρος; Όταν μπήκατε στο θάλαμο το οξύμετρο ήταν στο χέρι του παιδιού;
Μάρτυρας: Εστίασα στο παιδί, θυμάμαι ότι το οξύμετρο σφύριζε δεν είχε ένδειξη.
Πρόεδρος: Το ρινικό οξυγόνο που ήταν;
Μάρτυρας: Έλειπε όλο από το κεφάλι του, αν θυμάμαι καλά ήταν πίσω από το προσκέφαλο…..
Πρόεδρος: Είστε υποχρεωμένοι να επέμβετε σε τέτοια περιστατικά ή πρέπει να περιμένετε τον αναισθησιολόγο;
Μάρτυρας: Εννοείται ότι είμαστε υποχρεωμένοι, μακάρι να ήξεραν όλοι ΚΑΡΠΑ.
Εισαγγελέας: Από το διπλανό δωμάτιο την ώρα που κάνατε ΚΑΡΠΑ είδατε κάποια δραστηριότητα;
Μάρτυρας: Εγώ εκείνη την ώρα ήμουν πάνω στο παιδί δεν πρόσεξα, νομίζω ότι δίπλα νοσηλεύονταν έναν αγοράκι…
Εισαγγελέας. Η κατηγορουμένη αρνείται ότι ήρθε στο γραφείο να σας ειδοποιήσει…
Μάρτυρας: Είμαι σίγουρη ότι ήρθε. Ήμουν στο γραφείο πως ξεκίνησα να πάω; Το κουδούνι μόνο στο γραφείο των νοσηλευτών ακούγεται.
Εισαγγελέας: Η μητέρα όταν βγήκε από το δωμάτιο του παιδιού σας φάνηκε ότι είχε επίγνωση ότι το επεισόδιο στο παιδί ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Δε μπορώ να ξέρω …Ο τρόπος όμως που ενημέρωσε …άλλοι γονείς τρέχουν…
Εισαγγελέας: Πόσο γρήγορα μπορεί να συμβεί ένα παιδί να έρθει σε αυτή την κατάσταση;
Μάρτυρας: Για μας ήταν κάτι το ανεξήγητο. Δεν ήταν αναμενόμενο ήταν αιφνίδιο, δεν μπορούσαμε να το καταλάβουμε πως έπεσε σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκαμε. Για να έρθει σε αυτή τη κατάσταση θα έπρεπε να υπάρχει μια επιδείνωση συμπτωμάτων. Μας φώναξε η μητέρα και πήγαμε και βρήκαμε με ένα νεκρό παιδί
Εισαγγελέας: Έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπη με τέτοιο περιστατικό;
Μάρτυρας: Πότε με τέτοιο αιφνίδιο περιστατικό. Έχουν φύγει παιδιά που είχαν κλινική επιδείνωση και ήταν αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη. Δεν το έχω ξαναζήσει. Η μητέρα να με φωνάζει για ένα σταθερό παιδί και να το βρω σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκα…
Κούγιας: Γιατί οι συνάδελφοι σας δεν πήγαν την Τζωρτζίνα στην παιδοκαρδιολόγο κ. Καρατζά;
Μάρτυρας: Από την ενημέρωση που έχω γνωρίζω ότι οι συνάδελφοι επικοινώνησαν με την κ. Καρατζά για να κλείσουν ραντεβού. Εκείνη όμως τους είπε ότι μόλις πριν 10 ημέρες εξέτασε το παιδί και ήταν όλα άψογα και δε χρειαζόταν νέα εξέταση.
Κούγιας: Όμως εκείνη σε άλλη της κατάθεση της λέει ότι επικοινώνησαν μαζί της οι γιατροί του Καραμανδάνειου μετά την ανακοπή. Σημαίνει κάτι αυτό; Αν εδώ είχαμε ιατρικό λάθος, τι θα λέγατε;
Μάρτυρας: Μα είχε γίνει καρδιολογική εκτίμηση πριν 10 ημέρες! Αφού η ίδια η γιατρός είπε ότι δεν χρειάζεται να το δει!
Κούγιας: Η ίδια λέει ότι δεν επικοινώνησαν πριν την ανακοπή!
Μάρτυρας: Μήπως να ρωτήσετε τους συναδέλφους μου που μίλησαν;
Κουγιας: Στα δικά σας χέρια πέθανε το παιδί! Πείτε μου αν αυτή η αντιμετώπιση ήταν σωστή. Γιατί έχω κάνει και μήνυση, στον συνάδελφο σας, για ιατρικό λάθος.
Μάρτυρας: Το παιδί δεν πέθανε. Το παιδί το σώσαμε. Από την στιγμή που ο συνάδελφος είπε ότι την κάλεσε και μίλησαν, εγώ τι να σας πω;
Η δίκη συνεχίζεται.
