Σαν σήμερα, στις 17 Φεβρουαρίου του 1982, νομιμοποιήθηκε στην Ελλάδα ο πολιτικός γάμος.
Ο πολιτικός γάμος καθιερώθηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση, αλλά στην Ελλάδα ήρθε 200 χρόνια αργότερα.
Η Ελλάδα και η Ορθόδοξη εκκλησία θεωρούσαν νόμιμο μόνο τον θρησκευτικό γάμο, με βάση τη βυζαντινή νομοθεσία του Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού από το 893 μ.Χ.
Οι αντιδράσεις της Εκκλησίας, αλλά και ο φόβος για το πολιτικό κόστος δεν επέτρεπαν να γίνει καμία συζήτηση επί του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα.
Τελικά στις 17 Φεβρουαρίου 1982, μετά από θύελλα αντιδράσεων, τόσο από την ελληνική εκκλησία όσο και από τους συντηρητικούς κύκλους της χώρας, εισάγεται στη Βουλή, από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, το νομοσχέδιο για την καθιέρωση του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα.
Είχαν προηγηθεί δυο ατελέσφορες απόπειρες.
Οι προσπάθειες για τη νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου
Η πρώτη ξεκίνησε το 1926 από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Ιωσήφ Κούνδουρο, που απορρίφθηκε όμως από τον δικτάτορα Πάγκαλο.
Το ζήτημα του πολιτικού γάμου επανήλθε στην επικαιρότητα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο κατά την τελευταία περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον φιλελεύθερο πολιτικό.
Και οι δύο προσπάθειες έπεσαν στο κενό μέχρι που ήρθε η «Κυβέρνηση της Αλλαγής».
Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου καθιέρωσε τον πολιτικό γάμο, ένα πάγιο αίτημα του προοδευτικού κόσμου και όλου σχεδόν του νομικού συστήματος.
Ήταν μία από τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε, μία βαθιά εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση, αλλά και μία πράξη συμβιβασμού με την Εκκλησία.
Υπήρχε ήδη εκτεταμένη αρθρογραφία για το θέμα και πολλές χιλιάδες υποψηφίων που περίμεναν την καθιέρωση του θεσμού προκειμένου να παντρευτούν.
Από αλλόθρησκους και άθεους, μέχρι ανθρώπους που είχαν εξαντλήσει το όριο των τριών γάμων που επέτρεπε η εκκλησία.
Να σημειωθεί ότι η ελληνική πολιτεία, αναγνωρίζοντας μόνο τον θρησκευτικό γάμο μέχρι το 1982, παραβίαζε τη θεμελιώδη αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας και δημιουργούσε μία σειρά από προσωπικά αδιέξοδα.
Έπειτα από πολύωρες και πολυτάραχες συζητήσεις, εντός και εκτός του Κοινοβουλίου, το νομοσχέδιο υπερψηφίζεται κατά πλειοψηφία στις 22 Μαρτίου με τις αρνητικές ψήφους της Νέας Δημοκρατίας, επί προεδρίας Ευάγγελου Αβέρωφ.
Στις 7 Απριλίου, ο νόμος δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ με το Προεδρικό Διάταγμα 391 καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την τέλεση του πολιτικού γάμου.
Η στάση της Εκκλησίας για τον πολιτικό γάμο
Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε καταλήξει σε συμβιβασμό με την ελληνική εκκλησία, ορίζοντας τον πολιτικό γάμο ίσο με τον θρησκευτικό και όχι κάνοντας τον πολιτικό υποχρεωτικό με τον θρησκευτικό προαιρετικό, όπως ίσχυε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Παρά την διαλλακτική στάση του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, μεγάλο κομμάτι της Ιεράς Συνόδου ξεσηκώθηκε, ακολούθησαν εμπρηστικές δηλώσεις ενώ κάποιοι απείλησαν ότι δεν θα βάφτιζαν τα παιδιά που οι γονείς τους είχαν συνάψει πολιτικό γάμο.
Το τριήμερο 19-21 Ιανουαρίου 1982 η Ιεράς Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση για να ασχοληθεί με το ζήτημα και το κλίμα ήταν εκρηκτικό.
Ο πρώτος πολιτικός γάμος στην Ελλάδα έγινε στο χωριό Φραντάτο της Ικαρίας, ανάμεσα στον Δημήτρη Μαύρο από τη Νάξο και την Σταματούλα Πλακίδα από την Ικαρία, όπως αναφέρει το sansimera.
Τον πρώτο καιρό έγιναν πολλοί γάμοι στα δημαρχεία, μετά όμως σταδιακά οι θρησκευτικοί παρέμεναν στις προτιμήσεις των ζευγαριών. Άλλωστε στον πολιτικό γάμο δεν προβλέφθηκε κάποια εντυπωσιακή τελετουργία.
Με αυτά τα ποσοστά, η Εκκλησία σταδιακά έπαψε να αντιδρά, θεωρώντας ότι η πίστη και η Ορθόδοξη παράδοση είχαν νικήσει και δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος.
Η οικονομική κρίση άλλαξε τα στατιστικά στοιχεία μετά το 2010.
Το 2012 ήταν η πρώτη χρονιά που έγιναν περισσότεροι πολιτικοί από θρησκευτικοί γάμοι στη χώρα, τάση που διατηρήθηκε στα υπόλοιπα χρόνια της κρίσης.
