«Έκοψε» το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ως αντισυνταγματική νομοθετική διάταξη του 1966 η οποία στερεί τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε εργαζόμενους της ΔΕΗ σε περίπτωση ποινικής καταδίκης τους για διάπραξη αξιόποινων πράξεων.
Σύμφωνα με απόφαση που εξέδωσε η Ολομέλεια ΣτΕ (996/2022), η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος σχετικά με την προστασία του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης και την αρχή της αναλογικότητας.
Η θέσπιση της εν λόγω διάταξης αποσκοπεί στην αποτροπή των εργαζομένων στη ΔΕΗ από τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων, όταν αυτά στρέφονται είτε σε βάρος της είτε εις βάρος ου Δημοσίου. Όπως ορίζεται από τη συγκεκριμένη διάταξη, αν ένας εργαζόμενος στη ΔΕΗ καταδικασθεί σε ποινή κάθειρξης για υπεξαίρεση, απάτη, πλαστογραφία και απιστία σε βάρος της ΔΕΗ ή του Ελληνικού Δημοσίου χάνει οριστικά το συνταξιοδοτικό του δικαίωμα, με περαιτέρω συνέπειες την απώλεια του δικαιώματος σε επικουρική σύνταξη, σε παροχές υγείας καθώς και του δικαιώματος για εφ’ άπαξ βοήθημα.
Ωστόσο, όπως έκρινε τώρα το ΣτΕ η επίμαχη ρύθμιση αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 22 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος. Σύμφωνα εξάλλου με την απόφαση, δεν δύναται η ποινική καταδίκη εργαζόμενου της ΔΕΗ να αποτελέσει πρόσφορο κριτήριο για τη στέρηση ή τον περιορισμό δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης, δυνάμενο να δικαιολογήσει τη διαφορετική μεταχείριση αυτού ως προς τη χορήγηση συνταξιοδοτικών παροχών. Και αυτό, γιατί η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση «δεν τελεί σε άμεση συνάφεια με τη λειτουργία της ίδιας της ασφαλιστικής σχέσης, η οποία έχει ως αποστολή κατά το Σύνταγμα την προστασία του ασφαλισμένου από την επέλευση κινδύνων που αναιρούν την ικανότητά του να εργάζεται με τη χορήγηση παροχών αναλόγων προς τις καταβληθείσες εισφορές και το συνολικό χρόνο ασφάλισης με παράλληλη μέριμνα για την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 22 παρ. 5 του Συντάγματος».
