Για το σύνδρομο Ραπουνζέλ αλλά και για το πώς αντιλήφθηκε ότι η 14χρονη πάσχει από αυτό, μίλησε η γιατρός που «ξετύλιξε» το μυστήριο για τους έντονους πόνους που είχε η νεαρή κοπέλα στο στομάχι. Υπενθυμίζεται ότι από το στομάχι του νεαρού κοριτσιού από τη Θεσσαλονίκη αφαιρέθηκε μια τεράστια μάζα από τρίχες, που ζύγιζε 700 γραμμάρια.
Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και λόγω του μεγέθους έγινε ανοιχτό χειρουργείο.
Η παιδοχειρουργός Κατερίνα Ραμματά, μιλώντας στην ΕΡΤ εξήγησε πως στην ιατρική κοινότητα δεν κυκλοφορεί τόσο με την ονομασία «Ραπουνζέλ» όσο ως «τριχοπίλημα».
«Αυτό είναι η κοσμική, η πιο γνωστή ορολογία. Οι ιδιαιτερότητες αυτού του περιστατικού ήταν ότι επρόκειτο για ένα παιδί το οποίο ήρθε από την οικογένεια του, από το σπίτι και όχι από κάποιο ίδρυμα που συνηθίζονται τέτοια περιστατικά. Δηλαδή, δεν υποψιαζόταν κάποιος ή κάτι από το ιστορικό του ότι θα υπήρχε κάτι τέτοιο».
Το τριχοπίλημα αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις, πρέπει να δημιουργήθηκε σε διάστημα 12 χρόνων καθώς η μητέρα της 14χρονης ανέφερε ότι από τότε που ήταν δύο ετών είχε παρατηρήσει ότι το παιδί τρώει τα μαλλιά του. Σύμφωνα, μάλιστα με τους γιατρούς, το εν λόγω τριχοπίλημα είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν εντοπιστεί και αφαιρεθεί παγκοσμίως.
Η κυρία Ραμματά πρόσθεσε: «Μετά τη διάγνωση του προβλήματος και μετά την αντιμετώπιση, αναδρομικά, πηγαίνοντας προς τα πίσω και παίρνοντας το ιστορικό, θυμήθηκαν οι γονείς κάποιες εικόνες που είχαν από το παιδί σε ηλικία ήδη 2 ετών να τρώει κλωστές από τις κουρτίνες, βαμβάκι από τις μπατονέτες και τα μαλλιά του».
Έβαζε τα μαλλιά στο στόμα σε στιγμές αμηχανίας
Όσο για το πωώς κατάλαβε πως η 14χρονη μπορεί να πάσχει από το σύνδρομο «Ραπουνζέλ» η κ. Ραμματά εξήγησε πως: «Μέσα από μια εικόνα που είχα από το παιδί όταν το είχα απέναντί μου, μια κίνηση που έκανε με τα μαλλιά της, μου δημιουργήθηκε υποψία και έτσι φτάσαμε στη διάγνωση με απεικόνιση και απευθείας μετά οδηγηθήκαμε στο χειρουργείο. Τραβούσε από τα πλάγια τα μαλλιά και τα έβαζε στο στόμα. Σε στιγμές αμηχανίας, φόβου και ανησυχίας».
Το παιδί ευτυχώς είναι καλά, έχει αναρρώσει και είναι στο σπίτι και έχει ψυχολογική υποστήριξη.
Τι πρέπει να προσέξουμε
Σχετικά με το αν μπορούν οι γονείς να προσέξουν κάτι στο παιδί τους που να τους προϊδεάσει για πιθανό σύνδρομο «Ραπουνζέλ» στο παιδί τους, η κυρία Ραμματά είπε: «Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι. Κατ’ αρχήν δεν είναι τόσο συχνό για να μπορέσουμε να έχουμε πιο συχνή συμπτωματολογία. Δεν είναι τόσο ξεκάθαρο πέρα από το να είναι κάθε γονέας πολύ κοντά στο παιδί και να το αφουγκράζεται. Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό και το συμπέρασμα που πρέπει να βγει. Από κει και πέρα δεν υπάρχουν συμπτώματα».
