Βρέθηκαν ως «νύφες» του Ισλαμικού Κράτους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις πατρίδες και τα σπίτια τους, τώρα ζητούν να γυρίσουν, αλλά η βαριά σκιά της τρομοκρατίας πάνω από τον δυτικό κόσμο δεν τους το επιτρέπει…
Σε καταυλισμούς, υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης κρατούνται τα τελευταία πέντε χρόνια δεκάδες χιλιάδες γυναίκες, κυρίως από τον δυτικό κόσμο, οι οποίες είτε με τη θέλησή τους, είτε γιατί εξαπατήθηκαν ακόμα και από τους νόμιμους συζύγους τους, βρέθηκαν ως τις «νύφες« τους Ισλαμικού Κράτους στη βορειοδυτική Συρία.
Το Sky News σε ένα εκτενές ρεπορτάζ κατάγραψε και συνομίλησε με κάποιες από τις γυναίκες, οι οποίες απευθύνουν έκκληση στις κυβερνήσεις τους για βοήθεια ώστε να επιστρέψουν τόσο εκείνες, όσο και τα παιδιά τους πίσω στα σπίτια τους. Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο, ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις αρνούνται τον επαναπατρισμό στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, αφαιρώντας ακόμα και την υπηκοότητα από πρώην πολίτες τους.
Βρετανίδες, Αυστραλές, Βελγίδες, Γερμανίδες, Ολλανδές και γυναίκες από την Καραϊβική, περιγράφουν, με τις ιστορίες τους να είναι σχεδόν παρόμοιες, πως βρέθηκαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απο τις χώρες τους και τα σπίτια τους, ωστόσο όλες οι συγκλονιστικές μαρτυρίες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα…Δεν μπορούσαν να ξεφύγουν.
Πολλές ισχυρίστηκαν ότι είχαν βιαστεί ή εξαπατηθεί για να πάνε στη Συρία και σε ορισμένες περιπτώσεις είχαν διακινηθεί.
Οι περισσότερες από τις δυτικές γυναίκες και τα παιδιά τους βρίσκονται στο Al Roj όπου έμειναν χωρίς ρεύμα τον τελευταίο μήνα και όπου οι συνθήκες είναι βάναυσα δύσκολες.
«Είμαστε άνθρωποι, όχι ζώα στο τέλος της ημέρας», μας είπε μια Αυστραλή μητέρα τριών παιδιών υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή βρίσκεται στη μέση μιας νομικής διαδικασίας για τον επαναπατρισμό της.
«Ένα ζώο δεν θα μπορούσε να αντέξει αυτές τις συνθήκες. Ο γιος μου παραλίγο να πεθάνει πέρυσι… και η κυβέρνησή μου το γνωρίζει αυτό!»
Και συνέχισε: «Όχι μόνο τα παιδιά, αλλά οι περισσότερες γυναίκες εδώ τιμωρούνται για μια απόφαση που πάρθηκε για λογαριασμό τους… αποφάσεις που δεν πήραμε μόνοι μας. Και η κυβέρνησή μας, παρόλο που επικοινωνούμε συνεχώς, αρνείται να αναγνωρίσει ότι οι πολίτες της εξακολουθούν να είναι εδώ παγιδευμένοι στους καταυλισμούς. Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Αυστραλία είναι ακόμα εδώ.»
Πολλές χώρες είδαν τους πολίτες τους να ταξιδεύουν στην περιοχή για να ανταποκριθούν στην έκκληση του ΙΚ να δημιουργήσει ένα χαλιφάτο γύρω στο 2014.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Shamima Begum – η οποία έφυγε για να ενταχθεί στο IS ενώ ήταν ακόμη έφηβη από το ανατολικό Λονδίνο, ωστόσο ο επαναπατρισμός της από τη βρετανική κυβέρνηση δεν γίνεται δεκτός.
Η 24χρονη την περασμένη εβδομάδα έχασε την τελευταία της νομική προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου και αρνήθηκε να μιλήσει στο συνεργείο. Οι δικηγόροι της υποστηρίζουν ότι διακινήθηκε στη Συρία ενώ ήταν ακόμη ανήλικη,.
Μια Βρετανίδα από το Λιντς αποκαλύπτει πως την έπεισε ο σύζυγός της, ο οποίος ήταν από το Μπέρμιγχαμ, αλλά πλέον δεν γνωρίζει αν είναι ζωνταντός ή νεκρός, καθώς πολλοί ξένοι μαχητές του IS σκοτώθηκαν στη μάχη. Ο επτάχρονος γιος της Άνταμ γεννήθηκε στη Ράκα, την πρωτεύουσα του χαλιφάτου του ΙΚ στη Συρία.
«Ήταν ένα ολέθριο λάθος», είπε για την απόφασή της, «αλλά θέλω να επιστρέψω σπίτι. Δεν υπάρχουν σχολεία εδώ, ούτε γιατροί. Μην το κάνεις αυτό στον Άνταμ, είναι αθώος.
Ζήτησε επίσης να μην κατονομαστεί μετά από συμβουλές δικηγόρων, αλλά έκανε έκκληση στον πρωθυπουργό να την αφήσει να επιστρέψει, λέγοντας ότι ήταν έτοιμη να δικαστεί και να αντιμετωπίσει τυχόν νομικές συνέπειες.
«Ας επιστρέψουμε», παρακάλεσε. “Η οικογένειά μου, η μαμά μου, ο μπαμπάς μου, τα αδέρφια μου ζουν όλοι στην Αγγλία και θέλω να επιστρέψω και να δικαστώ εκεί… πέντε χρόνια είμαι εδώ. Είμαι κουρασμένη και είμαι άρρωστη.”
Περπατά με ένα δεκανίκι και έχει παραλύσει στη μία πλευρά αφού το όχημα με το οποίο ταξίδευε γύρω από το Μπαγκούζ χτυπήθηκε κατά τη διάρκεια των μαχών.
Η Casandra Bodart, υπήκοος Βελγίου με ξανθά μαλλιά και φορώντας μπλουζάκι και τζιν, μας είπε ότι συνειδητοποίησε αμέσως μετά την άφιξή της στη Συρία ότι είχε κάνει ένα τρομερό λάθος.
«Για πολύ καιρό προσπαθούσα να ξεφύγω από εκεί», μας είπε.
«Αλλά ο σύζυγός μου δεν ήθελε γιατί στην ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους [να αφήσεις τον άντρα σου] είναι θανάσιμο και μου είπε, αν προσπαθήσεις να ξεφύγεις θα σε σκοτώσω με τα χέρια μου».
Η Zakija Kacar μας είπε ότι ζούσε στη Γερμανία για 29 χρόνια, πριν την εξαπατήσει ο σύζυγός της και τη μεταφέρει στη Ράκα, όπου αναγκάστηκε να παντρευτεί έναν άλλον άνδρα, χωρίς να τον γνωρίζει με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.
“Προσπάθησα να σκάσω δύο φορές, αλλά με έπιασαν και με χτύπησαν – τότε πού θα μπορούσα να πάω; Έμεινα και πέθανε μετά από τέσσερις μήνες και ήμουν έγκυος, οπότε τι θα μπορούσα να κάνω;”
Η πεντάχρονη μικρότερη κόρη της δεν γνώρισε ζωή έξω από τους φράχτες και τους ένοπλους φρουρούς του στρατοπέδου Al Roj.
«Ελπίζω ότι μπορούν να μου δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία», είπε.
Ο συντριπτικός όγκος των κατοίκων του καταυλισμού είναι παιδιά και μια σειρά από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικές υπηρεσίες έχουν καταδικάσει τις συνθήκες και στα δύο στρατόπεδα καθώς και αυτό που αποκαλούν την αυθαίρετη κράτηση ανηλίκων για ό,τι μπορεί να έκαναν οι γονείς τους.
Κανείς στα στρατόπεδα δεν έχει δικαστεί ούτε έχει ανακριθεί σε δικαστήριο για τυχόν εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει.
Εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ δήλωσαν σε έκθεση πέρυσι: «Η μαζική κράτηση παιδιών στη βορειοανατολική Συρία για ό,τι μπορεί να έχουν κάνει οι γονείς τους είναι κατάφωρη παραβίαση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία απαγορεύει κάθε μορφή διάκρισης και τιμωρίας ενός παιδιού. με βάση την κατάσταση, τις δραστηριότητες, τις εκφρασμένες απόψεις ή τις πεποιθήσεις των γονιών τους».
Σε ένα τμήμα του στρατοπέδου που ονομάζεται Australia Street λόγω της κυριαρχίας των Αυστραλών που ζουν εκεί, υπάρχουν ουράνια τόξα και ζωγραφισμένοι χάρτες της Αυστραλίας.
