ΠΟΕΣ: «Η οικονομική εξαθλίωση των στρατιωτικών συνεχίζεται»

Η ΠΟΕΣ εξέδωσε ανακοίνωση, κάνοντας αναφορά στην οικονομική εξαθλίωση των στρατιωτικών.

Η ανακοίνωση της ΠΟΕΣ

Η φτωχοποίηση των στρατιωτικών δεν είναι κάτι που η ΠΟΕΣ το ισχυρίζεται για το θεαθήναι. Δυστυχώς, προκύπτει από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ, για το σύνολο των χωρών της Ευρώπης, τα αποτελέσματα των οποίων είναι  απογοητευτικά μιας και η χώρα μας είναι ουραγός σε όλους τους κρίσιμους δείκτες.

Η εξαθλίωση των στρατιωτικών βρίσκεται σε πλήρη «αρμονία» με την πορεία που ακολουθεί η ελληνική κοινωνία, το εισόδημα της οποίας συρρικνώνεται διαρκώς εν μέσω εκτόξευσης του κόστους διαβίωσης.

Στο ίδιο αρνητικό κλίμα, οι ΕΔ εκπέμπουν σήμα κινδύνου διά των ακατάπαυστων παραιτήσεων, αφού πλέον για τους στρατιωτικούς φαίνεται ότι η εργασία τους που μέχρι λίγα χρόνια πριν τους διασφάλιζε μια έστω αξιοπρεπή διαβίωση, πλέον μοιάζει ανεπαρκής.

Ως αποτέλεσμα αλλά ως δείγμα όσων συμβαίνουν με το προσωπικό των ΕΔ, μετατρέπεται σε πρώτη προτεραιότητα η ανάγκη εξεύρεσης τρόπων συμπλήρωσης του εισοδήματος, κάτι που δεν είναι συμβατό με τις αυξανόμενες υποχρεώσεις στις ΕΔ.

Αν η Πολιτεία στοχεύει να προσελκύσει νέο “αίμα” ή να διατηρήσει το υφιστάμενο προσωπικό με αυτές τις συνθήκες, φοβόμαστε ότι η εξέλιξη θα προσγειώσει ανώμαλα όλες τις προσδοκίες.

Κύριε Υπουργέ.

Η Ομοσπονδία μας επί σειρά μηνών αναδεικνύει με στοιχεία που είναι αδύνατο να διαψευστούν, τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι στρατιωτικοί στην καθημερινότητά τους και τους έχουν εξωθήσει σε απόγνωση. Τόσο σε εργασιακό επίπεδο όπου παρακολουθούμε την αποδόμηση των ΕΔ λόγω των παραιτήσεων και της έλλειψης ενδιαφέροντος, όσο και σε οικογενειακό / ατομικό, όπου και η ποιότητά ζωής των στρατιωτικών καταβαραθρώνεται διαρκώς, διαπιστώνουμε με θλίψη και αγανάκτηση ότι δεν υπάρχει καμία βούληση να βελτιωθεί η κατάσταση.

Δυστυχώς, πλέον κάθε παράγοντας της καθημερινότητας δημιουργεί νέα επιδείνωση στην οικονομική κατάσταση των στρατιωτικών. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Σε υπηρεσιακό επίπεδο (μεταθέσεις, μετακινήσεις κλπ) μεγάλο μέρος των εξόδων καλύπτεται από την τσέπη των στελεχών.
• Ως προς την Υγεία, η εφιαλτική κατάσταση με τις πολύμηνες αναμονές και τις ελλείψεις γιατρών εξωθούν το προσωπικό σε ιδιώτες γιατρούς και κλινικές.
• Το καθημερινό, ολοένα αυξανόμενο, κόστος ζωής εξαναγκάζει πολλά στελέχη να κάνουν δεύτερη εργασία προκειμένου να ανταπεξέλθουν, αφού πλέον βρίσκονται σε φάση περικοπών ακόμα και ειδών πρώτης ανάγκης.
• Υπηρεσιακές δαπάνες, κατά βάση αχρείαστες (όπως η υποχρεωτική τήρηση όλων των Στολών και οι σχετικά τακτικές αλλαγές επί αυτών) βαραίνουν το προσωπικό.
• Σοβαρά προβλήματα στη μέριμνα η οποία ενίοτε απουσιάζει πλήρως (πχ απουσία παιδικών σταθμών των ΕΔ, δυσχέρεια υποστήριξης οικογενειών, στεγαστική κρίση κλπ) υποχρεώνουν τις/ους στρατιωτικούς να βρίσκουν δαπανηρές λύσεις (πχ ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, ενοικίαση οικιών με υπερβολικά υψηλό μίσθιο ή σε πολύ μεγάλη απόσταση από την Υπηρεσία ή σχολεία κλπ).

Την ίδια στιγμή, η Πολιτεία με τις ενέργειές της επιτείνει διαρκώς την ανασφάλεια (πχ απολύσεις προσωπικού για διάφορους λόγους), θεσμοθετεί διαρκώς νέα μέτρα με δυσμενές πρόσημο (πχ «προσαύξηση» στο επίδομα ιδιαιτέρων συνθηκών εργασίας), διατηρεί τις αποζημιώσεις σε επίπεδα δραχμών υπό τη δαμόκλειο σπάθη νέων έμμεσων μειώσεων διά των υποτιθέμενων αυξήσεων, προβαίνει διαρκώς σε διαχείριση ζημίας προκειμένου να ωφεληθεί (πχ μη καταβολή οφειλούμενων ποσών όπως στα αναδρομικά και τη νυκτερινή εργασία), δεν συμμορφώνεται με τους νόμους που η ίδια ψηφίζει (πχ μισθοί Αξιωματικών ΕΜΘ, ΚΥΑ νυκτερινής εργασίας κλπ) και γενικά βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια εξεύρεσης πόρων με άμεσο ή έμμεσο τρόπο (πχ περικοπές ή καταργήσεις αποζημιώσεων, προσπάθεια συγχώνευσης Ταμείων και νοσοκομείων κλπ).

Δυστυχώς, το όποιο φύλλο συκής που χρησιμοποιείτο κατά το παρελθόν έχει πάψει να υφίσταται. Την στιγμή που η Πολιτεία διαρκώς «δεν έχει» για τους στρατιωτικούς (ενδεικτικά):

• Έχουν δαπανηθεί χιλιάδες ευρώ στην Ίλη Ιππικού και τις υποδομές της.
• Ψάχνει διαρκώς να βρει πόρους χρηματοδότησης των ΜΜΕ, για την στήριξη των οποίων δεν δείχνει να φείδεται.
• Μετά την απομάκρυνση ενός, κατά τη γνώμη μας παντελώς αχρείαστου μνημείου εντός του ΥΠΕΘΑ, το οποίο φέρεται να έχει κοστίσει εκατομμύρια, πληροφορούμαστε από σχετική αρθρογραφία για κατασκευή νέου μνημείου, το κόστος του οποίου προς ώρας δείχνει, επίσης, να «αγνοείται».
• Προβλέπει πριμ παραγωγικότητας για στρατιωτικούς συγκεκριμένης υπαγόμενης Υπηρεσίας, υπό αδιαφανείς όρους και προϋποθέσεις.
• Έχει χρήματα για τους σπουδαστές των σχολών των ΣΑ, αλλά όχι για τους σπουδαστές των ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ, οι οποίοι εξακολουθούν να αμείβονται με φιλοδώρημα.
• Υποχρεώνει τα στελέχη για παρουσία σε δραστηριότητες εκτός ΕΔ μόνο για το θεαθήναι, στις οποίες παρευρίσκονται με δικά τους έξοδα.
• Διαθέτει υλικό και προσωπικό επ’ ωφελεία τρίτων φορέων, έχοντας μετατρέψει τα στελέχη σε παιδιά για όλε στις δουλειές, δίχως καν σχετική αξιοπρεπή αποζημίωση ή ανάληψη του λειτουργικού κόστους (πχ υποστήριξη εξόδων και συντήρηση οχημάτων για τις δασικές περιπολίες κλπ).
• Δίνει στους στρατιωτικούς παίρνοντας.

Οι στρατιωτικοί προέρχονται από μία υπερδεκαετή οικονομική κρίση την οποίαν κλήθηκαν να πληρώσουν το μάρμαρο και εξακολουθούν να πληρώνουν) σχεδόν ως «φταίχτες». Δυστυχώς είναι ξεκάθαρο ότι η οικονομική κρίση συνεχίζεται και φοβούμαστε ότι τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά. Οι πρόσφατες εξαγγελίες του κ. Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ όπου και βιώσαμε τον απόλυτο εμπαιγμό, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Το Ταμείον φέρεται να είναι μείον, παρά του περί του αντιθέτου προσπάθειες, και αυτό δεν είναι κάτι που λέμε εμείς. Το λένε οι επίσημοι φορείς, όπως προκύπτει από στατιστικά που έχουμε συλλέξει:

• Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ (Ιουλίου 2024), η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση από το τέλος για το μέσο ετήσιο μισθό, ανάμεσα στις 30 χώρες μέλη του, γεγονός που υποδηλώνει τις χαμηλότερες μεσοσταθμικές αυξήσεις.
• Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών για το διάστημα 1995-2023, η Ελλάδα πρόσφατα έπεσε στην τελευταία θέση της ΕΕ ως προς τους μισθούς ανά ώρα εργασίας, θέση που μέχρι πρότινος είχε η Βουλγαρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το σχετικό γράφημα, το 1995 η χώρα μας ήταν πάνω από οκτώ χώρες που πλέον την έχουν ξεπεράσει.
• Κατά την πιο πρόσφατη ανακοίνωση στατιστικών της EUROSTAT τον περασμένο Μάρτιο, η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην ΕΕ σε αγοραστική δύναμη, βρισκόμενη στο 67% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και πάνω μόλις από τη Βουλγαρία.
• Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της EUROSTAT, η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όντας πάνω μόλις από Σλοβακία και Βουλγαρία.
• Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της EUROSTAT του τρέχοντος έτους (Μάιο 2024), οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες την ημέρα (11,6) από κάθε άλλο Ευρωπαίο πολίτη, γεγονός που φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας.
• Σύμφωνα με πλήθος ρεπορτάζ (Καθημερινή, Mega, Ναυτεμπορική κλπ), η Ελλάδα βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ στον υψηλό πληθωρισμό στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, παρά το γεγονός ότι στην Ευρώπη υφίστανται ενδείξεις αποσυμπίεσης.
• Σύμφωνα την ιστοσελίδα της ΡΑΕ, το κόστος ενέργειας στην Ελλάδα τη φέρνει στις υψηλότερες θέσεις στην ΕΕ, τόσο σε τιμές, όσο και σε αυξήσεις, παρά τη διαφημιζόμενη ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ενδεικτικά, την 11/9/24 η χώρας μας είχε την τρίτη υψηλότερη τιμή στην Ευρώπη, κάτω από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
• Σύμφωνα με τη EUROSTAT, η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση για το κόστος ενοικίασης σπιτιών, ανάμεσα στο σύνολο των χωρών της ΕΕ. Παράλληλα, υπενθυμίζουμε την τεράστια έλλειψη στέγης, που επιδεινώνει το πρόβλημα.
• Σύμφωνα με τη EUROSTAT, στην Ελλάδα το ποσοστό του πληθυσμού που, πλέον, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες υγείας λόγω κόστους, αναμονής ή απόστασης, ανέρχεται σε 11,6%, το οποίο είναι πενταπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
• Σύμφωνα με τη EUROSTAT, για το 2023 η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, σε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση για τους πολίτες, πίσω μόνο από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.

Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να παραθέσουμε δύο ακόμα στοιχεία: Σύμφωνα με τη EUROSTAT, τα στοιχεία της οποίας επεξεργάστηκε το ΙΝΕ ΓΣΕΕ (από όπου και η πηγή μας εν προκειμένω), για τη δεκαετία 2010-20 υπήρξε δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος των Ελληνίδων και Ελλήνων εργαζομένων, όπου και διαπιστώθηκε σταθερά αυξανόμενη απόκλιση. Κατά δεύτερον, πάλι σύμφωνα με τη EUROSTAT, προκειμένου να υπάρξει σύγκλιση των μισθών πρέπει να υπάρχει μια δεκαετία συνεχών αυξήσεων με μέση ετήσια αύξηση 3% και αυτό με τα δεδομένα του Μαρτίου 2024 οπότε και έλαβε χώρα η συγκεκριμένη μελέτη. Να επισημανθεί ότι σύμφωνα με την επεξεργασία των δεδομένων από το ΚΕΠΕ, κατά το διάστημα 2009-2022 οι μισθοί υπέστησαν απώλεια περί το 34,2%, όταν στην ΕΕ υπήρξε ενίσχυση του εισοδήματος κατά 3,33%. Το γεγονός αυτό συνιστά απόκλιση της τάξης του 38%.

Τα παραπάνω, επαναλαμβάνουμε εντελώς ενδεικτικά, στοιχεία υπενθυμίζουν και επιβεβαιώνουν συμπεράσματα που ήδη γνωρίζουμε:

• Πρώτον, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εργάζονται πολύ και αμείβονται λίγο, κάτι που ισχύει και για τους στρατιωτικούς.
• Δεύτερον, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν υψηλό κόστος ζωής και μικρή αγοραστική δυνατότητα, κάτι που ισχύει και για τους στρατιωτικούς.
• Τρίτον, η κατάσταση στην οικονομία σύμφωνα με τους τρέχοντες δείκτες δείχνει να επιδεινώνεται, κάτι που επηρεάζει το σύνολο της κοινωνίας άρα θίγει και τους στρατιωτικούς.
• Τέταρτον, όχι μόνο απέχουμε πολύ από τη σύγκλιση των μισθών, αλλά διαφαίνεται ότι απομακρυνόμαστε διαρκώς από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τους, κάτι που ισχύει και για τους στρατιωτικούς, των οποίων οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι.

Ας δούμε, τώρα, τη συνολική εικόνα. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν δημοσιευθεί, η απαξίωση των ΕΔ από τη νέα γενιά φαίνεται να παρουσιάζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. έστω και με μικρότερη ένταση σε σχέση με τη χώρα μας. Το ερώτημα είναι πως προσεγγίζουν άλλες χώρες το πρόβλημα. Σύμφωνα με την αρθρογραφία, στη γειτονική Βουλγαρία, δόθηκαν γενναίες αυξήσεις με βάση το μισθό του Δεκανέα, ο οποίος πλέον ανέρχεται σε 1.100 €. Την ίδια στιγμή, ο μισθός του νέου Ανθυπολοχαγού στην Ελλάδα δεν ξεπερνάει τα 950. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Το 2021 δημοσιεύθηκε μελέτη του EUROMIL σχετικά με το εισόδημα των στρατιωτικών στην Ευρώπη, με δεδομένα του 2019. Σύμφωνα με αυτά, το 2019:

• Η «βάση» του πρώτου μισθού των Ευρωπαίων Αξιωματικών ήταν 2.465 € της Ολλανδίας, στη 12η θέση ανάμεσα σε 26 χώρες. Η Ελλάδα βρισκόταν στην 16η θέση με μισθό 1.625 €, το ύψος του οποίου ομολογουμένως δημιουργεί απορίες.
• Η αξία του μισθού σε σχέση με το κόστος ζωής (μονάδες αγοραστικής δύναμης), όπου η Ελλάδα βρισκόταν στη 19η θέση με κόστος ζωής τα 1.901 €, ενώ η αντίστοιχη βάση της αγοραστικής δύναμης ήταν η Νορβηγία (12η με 2.465 €).
• Η Ελλάδα καταλάμβανε τη 17η θέση (2.067 €) στον σχετικό πίνακα του μ.ο. του μισθού των Αξιωματικών, όταν η «βάση» ήταν η Αυστρίας (με 3.931 €).
  Στον πρώτο μισθό των καταταγέντων (Υπαξιωματικών) η Ελλάδα βρισκόταν στην 14η θέση με 989 €, όταν σε σχέση με το κόστος ζωής βρισκόταν στη 15η θέση (με 1.157 €).
• Αναφορικά με το μ.ο. του μισθού των καταταγέντων (Υπαξιωματικών), η Ελλάδα βρίσκεται στη 15η θέση (1.445 €), με την αγοραστική δύναμη να τη φέρνει στην ίδια θέση με (1.691 €).
• Αναφορικά με τους Λοχίες (και αντιστοίχους), η ευρωπαϊκή «βάση» του πρώτου μισθού είναι τα 2.100 € της Σλοβενίας, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στη 15η θέση με 1.175 €.
• Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το 1999 μέχρι σήμερα, αφενός η αγοραστική δύναμη των πολιτών έχει καταβαραθρωθεί συμπαρασέρνοντας πολλές παροχές, αφετέρου το κόστος ζωής έχει εκτοξευθεί, ως εκ τούτου τα στατιστικά του 2019 μετά βεβαιότητας έχουν επιδεινωθεί τα μέγιστα σε σχέση με σήμερα, όταν ο μισθός έχει παραμείνει καθηλωμένος και ως εκ τούτου διαρκώς υποβαθμίζεται.

Κύριε Υπουργέ.

Σας ακούμε διαρκώς να κάνετε λόγο για την «Ατζέντα 2030», για την οποίαν δεν μας έχετε γνωστοποιήσει τίποτα επί της ουσίας. Ωστόσο, σύμφωνα με την πορεία των μέτρων που λαμβάνονται και την τρέχουσα κατάσταση που όλοι βιώνουμε, αν και εσείς προφανώς έχετε την υποχρέωση να διαχειριστείτε όσα σας διαθέτουν, μπορούμε να εξάγουμε τα δικά μας συμπεράσματα, τα οποία εφόσον επιβεβαιωθούν θα αιτιολογήσουν πλήρως την έλλειψη ενημέρωσης σε σχέση με το προσωπικό:

• Από το υφιστάμενο προσωπικό μεγάλο μέρος θα έχει «εκδιωχθεί» έως το 2030, προκειμένου οι όποιες εναπομείνασες παροχές του χθες και του σήμερα (δημόσια Υγεία, καταβολή εφάπαξ, μισθοί που κάποτε διασφάλιζαν έστω την αξιοπρεπή διαβίωση κλπ) να έχουν καταστεί μια πολύ μακρινή, σχεδόν απίστευτη, ανάμνηση.
• Το προσωπικό του 2030 θα έχει μισθολόγιο πολύ κατώτερο του σημερινού, που ήδη έχει καταντήσει μισθολόγιο πείνας.
• Η σταδιοδρομία του προσωπικού και ιδίως των Υπαξιωματικών δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή. Το Σώμα Υπαξιωματικών βρίσκεται ήδη προ των πυλών, όπως και η αύξηση στα 40 πραγματικά έτη υπηρεσίας.
• Οι στρατιωτικοί θα χρησιμοποιούνται κατά βάση ως το υπηρετικό προσωπικό του κρατικού μηχανισμού, κάτι που θα θεωρείται αυτονόητο, μιας και θα είναι η μόνη πραγματικότητα που θα έχει γνωρίσει το προσωπικό μετά Ατζέντας».

Εξυπακούεται ότι η Ομοσπονδία μας θα πράξει τα πάντα για να αποτρέψει κάθε σχετικό σχεδιασμό με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουν πολύ καλά, πέρα από ανούσια επικοινωνιακά τεχνάσματα που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να φέρουν κανένα αποτέλεσμα και για το λόγο αυτό η Πολιτική Ηγεσία τα επιτρέπει ωσάν ευλογία.

Κατόπιν των ανωτέρω, επαναλαμβάνουμε ότι οι διαρκείς υποσχέσεις κούρασαν. Επανερχόμαστε στα πάγια αιτήματά μας και ζητάμε την έμπρακτη αναβάθμιση του συνόλου των (τακτικών και μη) αποδοχών των στρατιωτικών σε όλα τα επίπεδα, όπως εξάλλου ζητάμε τεκμηριωμένα μαζί με τις πρωτοβάθμιες Ενώσεις – μέλη μας, αρχής γενομένης από τις στρατιωτικές σχολές:

• α.   Αποκατάσταση διαιωνιζόμενων μισθολογικών αδικιών.
• β.   Επαναφορά δώρων (εορτών και αδείας).
• γ.   Επαναφορά αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής με αναβάθμιση του μισθολογίου σε τρέχοντα επίπεδα.
• δ.   Πλήρης αναβάθμιση αποζημιώσεων σε τρέχοντα επίπεδα.
• ε.    Αποκατάσταση αδικιών ως προς τα καταβαλλόμενα επιδόματα.
• στ.  Πλήρης αποζημίωση κάθε απασχόλησης, εντός ή εκτός πλαισίου υπηρεσιακών αναγκών.
• ζ.    Ρεαλιστική αναπροσαρμογή υπηρεσιακών απαιτήσεων με ανάληψη σχετικών οικονομικών υποχρεώσεων (πχ χορήγηση στολών, θέσπιση επιδόματος ενοικίου κλπ).
• η.   Αποδέσμευση αποζημιώσεων από το εισόδημα».