Παρατηρώντας και μελετώντας, συστηματικά και διαχρονικά, την οργάνωση, τη δομή, τη λειτουργία και τον δομικό σχηματισμό του Οργανισμού του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας διαπιστώνεται, πολύ εύκολα, ότι υπήρξαν συνεχόμενοι πειραματισμοί, σημαντικές νομοθετικές αποφάσεις χωρίς μακροχρόνια τεκμηρίωση και μελέτη και, γενικότερα, η κάθε Πολιτική Ηγεσία του αρμόδιου, κάθε φορά, νυν Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, νομοθετούσε με προχειρότητα, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται αυτό.
Συγκεκριμένα, ήδη απο το 1984 με την ίδρυση της Ελληνικής Αστυνομίας με την συγχώνευση των Σωμάτων Ασφαλείας, της Ελληνικής Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων, υπήρξαν τριβές και εσωτερικά, πολύ μεγάλα όμως, προβλήματα, τα οποία, όπως αποδεικνύεται, δεν μπόρεσαν ουδέποτε να καταπολεμηθούν συστηματικά από την Συντεταγμένη Πολιτεία μας.
Στη λειτουργία του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας υπάρχουν δαιδαλώδεις Κανονισμοί και Νομοθεσία, που αρκετά συχνά, σε επαναλαμβανόμενα χρονικά διαστήματα και κατά μεγάλο μέρος τροποποιούνται και αλλάζουν, ενώ όμως η βάση τους στηρίζεται στα δεδομένα που ίσχυαν στις δεκαετίες του 1980 και του 1990!
Ενώ, ανά περιοδικά χρονικά διαστήματα, κάποιων ετών οι αρμόδιοι Υπουργοί αποφασίζουν, χωρίς προηγούμενη συζήτηση και έρευνα από τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς, και προβαίνουν σε αναδιαρθρώσεις, σε αναδιατάξεις, σε αναδιοργανώσεις κλπ. στον Οργανισμό γενικότερα του Σώματος, που ιστορικά πλέον, σπάνια επέφεραν θετικά, μακροχρόνια, αποτελέσματα στο αγαθό της Ασφάλειας του Πολίτη, ενώ συχνά, είχαν και αρνητικές συνέπειες παντού.
Α) Έτσι, ενδεικτικά αναφέρουμε τις βασικές, κυρίως, αλλαγές που συνέβησαν απο το έτος 2000 και μετέπειτα:
- Το 2000 δημιουργήθηκε το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας και η περίφημη, τότε, αναδιάρθρωση, κάτι όμως που έγινε μόνο στα χαρτιά και μόνο, αφού δεν επέφερε σχεδόν καμία πραγματική καινοτομία στην οργάνωση του Σώματος.
- Το 2006 έγινε σε πανελλήνιο επίπεδο, η ίδρυση νέων Αστυνομικών Υπηρεσιών, Αστυνομικών Τμημάτων τάξης, Τμημάτων Ασφάλειας και Αστυνομικών Τμημάτων Γενικής Αρμοδιότητας (μεικτά) σε κάθε Καποδιστριακό Δήμο, γεμίζοντας πλήθος Τμημάτων, ανά μικρές γεωγραφικές περιοχές, χωρίς όμως ικανό αριθμό προσωπικού σε κανένα από αυτά.
- Το 2014 αποφασίστηκε η περίφημη τότε «Κλαδοποιήση» της Αστυνομίας, δηλαδή ο διαχωρισμός, στην ουσία, όλου του Σώματος, σε τρία (3) κομμάτια (Κλάδους), που ήταν ο Κλάδος Τάξης, ο Κλάδος Ασφαλείας και ο Κλάδος Αλλοδαπών, ενώ μέσα σε μόλις έξι (6) μήνες η ίδια Κυβέρνηση, αναγκάστηκε, να την καταργήσει και να επαναφέρει την Ελληνική Αστυνομία στην αρχική, απο το 1984, μορφή της και στην πράξη, αποδείχτηκε, για άλλη μία φορά, η προχειρότητα της Πολιτείας όσον αφορά ολόκληρο το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας.
- Το 2017 επέρχεται ο λεγόμενος Αστυνομικός «Καλλικράτης», δηλαδή αποφασίζονται οι συγχωνεύσεις Υπηρεσιών με βάση τον Καλλικράτη, όπου στην πράξη συνενώνονται σχεδόν όλα τα Τμήματα σε όλη την χώρα, με γεωγραφικό τομέα τα αντίστοιχα, νέα Δημοτικά όρια των Δήμων του Καλλικράτη, που είχαν βέβαια δημιουργηθεί οι Δήμοι αυτοί από το 2010.
- Το 2025 νομοθετεί η παρούσα Κυβέρνηση την αναδιάρθρωση της Αστυνομίας γενικότερα, με νόμο, που απλά αλλάζει την ονομασία των Αυτοτελών Κεντρικών Υπηρεσιών του Αρχηγείου και ενώ ήδη απο το 2024 έχει γίνει ίδρυση του Ελληνικού FBI, η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, που συρρικνώνει, στην πράξη, την αρμοδιότητα των Διευθύνσεων Ασφάλειας Αττικής και Θεσσαλονίκης.
Β) Ενώ, αξίζει να αναφερθεί, ότι ακόμα και ο τίτλος του Υπουργείου της Ελληνικής Αστυνομίας αλλάζει συνήθως συχνά, με τις αλλαγές των Κυβερνήσεων, αφού στην αρχή το 1985 ονομάζονταν Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, μετά, το 1986 αλλάζει σε Υπουργείο Δημόσιας Τάξης που έχει ισχύ έως το 2007 (για 21 συνεχόμενα έτη), μετέπειτα θα γινει η συγχώνευσή του σε Υπουργείο Εσωτερικών, αργότερα το 2009 θα γίνει Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μετά το 2012 θα ξαναλλάξει σε Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, το 2015 σε Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανάσυγκροτησης, το 2016 σε Υπουργείο Εσωτερικών, ενώ, τέλος, από το 2018 έως και σήμερα, θα συσταθεί ως Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Ενώ βέβαια με όλες αυτές τις μετονομασίες ή συγχωνεύσεις με άλλα Υπουργεία, αλλάζοντας την ονομασία του, το μόνο πραγματικά που αλλάζει ήταν, δυστυχώς, οι σφραγίδες και οι τίτλοι στα έγγραφα και τίποτα άλλο ουσίας.
Γ) Είναι υπαρκτό και εν μέρει προβληματικό το θέμα των συνεχόμενων ιδρύσεων νέων Υπηρεσιών, που όμως, πέρνα των άλλων, επιφέρουν και περαιτέρω εσωτερικά προβλήματα, όπως οι μετακινήσεις Αστυνομικών, η αποδυνάμωση σε πολλες προϋπάρχουσες Υπηρεσίες, η έλλειψη συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου αρμοδιοτήτων, η προχειρότητα στην δημιουργία τους κλπ.
Έτσι, μπορούμε να αναφέρουμε τις ΟΠΚΕ, την ΔΕΛΤΑ, την ΔΡΑΣΗ, την ΔΙ.ΑΣ., τις ΟΕΠΤΑ (της Τροχαίας), τον Κοινοτικό Αστυνομικό, τις Πεζές Περιπολίες, την ΟΔΟΣ, τους Πάνθηρες, τα Γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, ενώ, κατά καιρούς,κάποιοι αποφάσιζαν μεγαλόπνοα επιχειρησιακά σχέδια όπως ο ΠΕΡΣΕΑΣ, που όλα βέβαια απέτυχαν, διότι διαφορετικά θα υπήρχαν έως και σήμερα.
Ως συμπέρασμα, προκύπτει ότι ένας Θεσμός, ένας Οργανισμός, ένα Σώμα Ασφαλείας όπως η Ελληνική Αστυνομία θα πρέπει να είναι ενιαίο και αδιαίρετο και με αλληλεπιδράση και καλή και άψογη συνεργασία όλων, ανεξαιρέτως, των Υπηρεσιών της, οφείλει να προστατεύει την Κοινωνία.
Αντ’ αυτού όμως, με κύρια ευθύνη, δηλαδή με πολλές λανθασμένες αποφάσεις της ηγεσίας της, η Ελληνική Αστυνομία διαχωρίζεται, συνεχόμενα, σε διαφορετικές Υπηρεσίες που αλληλοκαλύπτουν τις ίδιες υπηρεσιακές ανάγκες, στους ίδιους γεωγραφικούς τομείς και επιφέρουν εσωτερικές τριβές, πολλά εσωτερικά προβλήματα, δημιουργούν επικάλυψη αρμοδιοτήτων, καθώς και την γνωστή γραφειοκρατία που επιφέρουν όλες αυτές οι αποφάσεις, με αποτέλεσμα το έγκλημα να συνεχίζεται, δυστυχώς, στις μέρες μας και απτόητο να συρρικνώνει την ποιότητα ζωής της Ελληνικής Κοινωνίας μας.
