Στην αναίρεση διάταξης απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας με την οποία είχε δημευθεί ποσό 35.000 ευρώ που άνηκε σε καταδικασθέντα για διακίνηση ναρκωτικών, προχώρησε ο Άρειος Πάγος κρίνοντας πως η σχετική κρίση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, δεν φέρει την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος και το Σύνταγμα. Αντίθετα, ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών (μετατραπείσα προς πέντε ευρώ ημερησίως) που είχε επιβάλλει το Εφετείο στον κατηγορούμενο, κρίνοντας τον ένοχο για το αδίκημα της διακίνησης ναρκωτικών.
Ειδικότερα, το Ε’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου εξέτασε αίτηση αναίρεσης που είχε υποβάλλει καταδικασθείς για διακίνηση ναρκωτικών κατά του δευτεροβάθμιου ποινικού δικαστηρίου της Λάρισας. Οι αρεοπαγίτες με την υπ. αριθμόν 782/2019 απόφαση που εξέδωσαν δέχθηκαν εν μέρει την αίτηση αναίρεσης, δηλαδή ως προς τη διάταξή της για δήμευση του ποσού των 35.000 ευρώ και παρέπεμψαν την υπόθεση κατά το αναιρούμενο μέρος της για νέα εκδίκαση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο όμως από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που την είχαν δικάσει ήδη.
Όπως προκύπτει από την απόφαση του Αρείου Πάγου, το Εφετείο είχε κηρύξει ένοχο τον κατηγορούμενο για τις πράξεις της κατοχής και αγοράς ναρκωτικών ουσιών. Χαρακτηριστικά στην απόφαση αναφέρεται ότι ο καταδικασθείς, «έχοντας αποκτήσει την έξη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και μην μπορώντας να την αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις» συνελήφθη το 2012 από άνδρες του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών να έχει στο σπίτι του, ηρωίνη σε δύο νάιλον συσκευασίες, μικτού βάρους 155 και 112 γραμμαρίων αντιστοίχως. Τα ναρκωτικά εντοπίστηκαν μέσα σε δυο γυάλινα βάζα, τα οποία ήταν «επιμελώς κρυμμένα σε κρύπτη» μέσα στη ξύλινη επένδυση της τοιχοποιίας σπιτιού του.
Ακόμη, κατά τη διάρκεια άλλης έρευνας που έγινε σε δεύτερο σπίτι που διατηρεί ο καταδικασθείς «διαπιστώθηκε ότι με πρόθεση κατείχε ποσότητα ηρωίνης σε δύο νάιλον συσκευασίες μικτού βάρους 50,7 και 7,1 γραμμαρίων αντιστοίχως», δηλαδή συνολική ποσότητα ηρωίνης 324,8 γραμμαρίων. Σύμφωνα με την απόφαση ο κατηγορούμενος είχε αγοράσει τις παραπάνω ποσότητες ναρκωτικών με σκοπό την εμπορία.
Αξιολογώντας τα παραπάνω δεδομένα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα στοιχεία της δικογραφίας και τις μαρτυρικές καταθέσεις το Εφετείο επέβαλλε στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών και παράλληλα διέταξε, κατά πλειοψηφία, και τη δήμευση ποσού 35.000 ευρώ που βρέθηκε κρυμμένο σε ένα από τα δυο σπίτια που ερευνήθηκαν μαζί με τα ναρκωτικά.
Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση τα χρήματα αυτά προέρχονται από τη διακίνηση ναρκωτικών και δη ηρωίνης, ενώ δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι το ποσό αυτό δεν του ανήκει αλλά ανήκει στον αδελφό και τη μητέρα του, οι οποίοι τηρούσαν κοινό τραπεζικό λογαριασμό από τον οποίο είχε εκταμιευθεί το διάστημα εκείνο 31.000 ευρώ. Το δικαστήριο δεν είχε πεισθεί από τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, λαμβάνοντας υπόψη του ότι τα μέλη της οικογένειας του δράστη δεν διέμεναν στο συγκεκριμένο σπίτι και πως τα χρήματα βρέθηκαν κρυμμένα μαζί με την ποσότητα ηρωίνης.
Γιατί αναιρέθηκε η διάταξη για τη δήμευση
Ωστόσο, ο Άρειος Πάγος είχε αντίθετη άποψη σε σχέση με όσα παραπάνω δέχθηκε το Εφετείο, το οποίο με την απόφασή του «δεν διέλαβε την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για τη δήμευση του συγκεκριμένου χρηματικού ποσού».
Κατά τους αρεοπαγίτες στην απόφασή του το δευτεροβάθμιο δικαστήριο αναφέρει ότι το ποσό αυτό ανήκει στον κατηγορούμενο και όχι στους συγγενείς του, δεν παραθέτει όμως τα πραγματικά περιστατικά, με βάση τα οποία προκύπτει η σύνδεση για την προέλευση του επίμαχου χρηματικού ποσού με τις πράξεις διακίνησης ναρκωτικών, για τις οποίες καταδικάσθηκε ο κατηγορούμενος.
Σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, δεν αρκεί η γενική αναφορά στην απόφαση ότι το ποσό αυτό προέρχεται από τη διακίνηση ναρκωτικών και ότι βρέθηκε στο ίδιο σπίτι κρυμμένο μαζί με την ηρωίνη. Ως εκ τούτου, έκριναν οι αρεοπαγίτες, ως προς αυτό το σκέλος η υπόθεση θα πρέπει αναιρεθεί και να δικαστεί και πάλι από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας, το οποίο όμως θα έχει νέα σύνθεση δικαστών.
Τι κρίθηκε για το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς
Τέλος, ο Άρειος Πάγος με την απόφαση που εξέδωσε απέρριψε τον ισχυρισμό του καταδικασθέντα για αναίρεση της απόφασης του Εφετείου, και κατά το μέρος της εκείνο με το οποίο δεν του αναγνώρισε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την πράξη του. Όπως υποστήριζε ο κατηγορούμενος, το συγκεκριμένο ελαφρυντικό θα έπρεπε να του χορηγηθεί από το Εφετείο διότι ο ίδιος για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την πράξη του και έχοντας βρεθεί εκτός φυλακής δεν είχε απασχολήσει ξανά τις αστυνομικές αρχές επιδεικνύοντας άριστη συμπεριφορά. Το Εφετείο απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό κρίνοντας ότι ο κατηγορούμενος δεν επικαλέσθηκε κάποιο περιστατικό μεταστροφής του χαρακτήρα του και μόνη η έλλειψη παραβατικότητας δεν αρκεί για την χορήγηση ελαφρυντικού.
Ο Άρειος Πάγος δέχθηκε ότι η απόφαση του Εφετείου ως προς αυτό το σκέλος της, είναι ορθή και αιτιολογημένη, αφού πράγματι «δεν αποδείχθηκε κανένα περιστατικό που να μαρτυρεί μεταστροφή του χαρακτήρα του κατηγορούμενου, μετά την τέλεση της πράξης, για την οποία καταδικάσθηκε».
Άρειος Πάγος: Επικύρωσε καταδίκη για διακίνηση ναρκωτικών – Αναίρεσε δήμευση 35.000 ευρώ που προέρχονταν από την πώλησή τους
