Μια σημαντική δικαστική νίκη κατέγραψε η Εύα Καϊλή καθώς το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε υπέρ της σε προσφυγή της κατά του Ευρωκοινοβουλίου.
Η υπόθεση αφορά την άρνηση πρόσβασης σε έγγραφα που σχετίζονται με ενδεχόμενες παρατυπίες στις αμοιβές κοινοβουλευτικών βοηθών, ζήτημα που δεν συνδέεται άμεσα με τη γνωστή ποινική υπόθεση Qatargate στην οποία η Εύα Καϊλή εμπλέκεται.
Η Εύα Καϊλή είχε καταθέσει αίτημα να της χορηγηθούν συγκεκριμένα έγγραφα, επικαλούμενη το δικαίωμα πρόσβασης στη διοικητική πληροφόρηση, όπως αυτό προβλέπεται από τον κανονισμό διαφάνειας της Ε.Ε. Το Κοινοβούλιο, ωστόσο, είχε απορρίψει το αίτημα το καλοκαίρι του 2023, υποστηρίζοντας ότι η δημοσιοποίησή τους θα μπορούσε να επηρεάσει δικαστική έρευνα που ήταν ακόμη σε εξέλιξη.
Το Δικαστήριο, όμως, έκρινε ότι το Ευρωκοινοβούλιο προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του κανονισμού διαφάνειας.
Σύμφωνα με την απόφαση, τα έγγραφα που ζητήθηκαν δεν συντάχθηκαν για τις ανάγκες της ποινικής διαδικασίας, ούτε περιλαμβάνουν εσωτερικές νομικές απόψεις σχετικές με την υπόθεση Qatargate. Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται νομική βάση για την απόρριψη του αιτήματος πρόσβασης.
Εύα Καϊλή: Το χρονικό της υπόθεσης
Η Εύα Καϊλή διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μέχρι τη σύλληψή της τον Δεκέμβριο του 2022, όταν κατηγορήθηκε αρχικά για διαφθορά, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, στο πλαίσιο του σκανδάλου Qatargate. Η υπόθεση περιλαμβάνει καταγγελίες για παρεμβάσεις ξένων χωρών στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Μετά τη σύλληψή της, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) ζήτησε την άρση της ασυλίας της, βασιζόμενη σε έκθεση της OLAF, η οποία έκανε λόγο για πιθανές απάτες σε μισθοδοσίες βοηθών. Η Εύα Καϊλή αντέδρασε, υποστηρίζοντας μέσω του δικηγόρου της, Σπύρου Παππά, ότι η έρευνα είχε ολοκληρωθεί και αφορούσε παλαιότερα περιστατικά.
Παρά τις ενστάσεις της, τον Φεβρουάριο του 2024 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ομόφωνα την άρση της ασυλίας της, επιτρέποντας την προώθηση της δίωξης.
Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου θεωρείται πλήγμα για την αξιοπιστία του Ευρωκοινοβουλίου όσον αφορά τη διαχείριση θεμάτων διαφάνειας και δικαιωμάτων των μελών του. Για την Εύα Καϊλή, πρόκειται για μια νομική και πολιτική ανάσα σε μια περίοδο που βρίσκεται υπό διαρκή πίεση λόγω των σοβαρών κατηγοριών του Qatargate, τις οποίες εξακολουθεί να αρνείται κατηγορηματικά.
