Ένας οπαδός, ένα παιδί για την ακρίβεια μόλις 19 ετών έπεσε νεκρός από άγριο μαχαίρωμα στη Θεσσαλονίκη.
Αδιανόητο, αβάσταχτο, όχι σοκαριστικό όπως θα γράψουν οι τίτλοι στα σάιτ και στις τηλεοράσεις. Είναι αβάσταχτο να δολοφονείται ένας 19χρονος επειδή ήταν οπαδός κάποιας ομάδας, είναι αβάσταχτο να χύνεται αίμα νέων ανθρώπων σε πεζοδρόμια για «σώβρακα και φανέλες» που έλεγε και ο Τζίμης Πανούσης. Το τελευταίο διάστημα τα περιστατικά οπαδικής βίας ήταν επανειλημμένα με την πολιτεία να παραμένει αδρανής ενώ πολλές φορές αυτά αποσιωπούνταν από την αστυνομία. Δεν μπορούν όμως να αποσιωπηθούν από την κοινωνία.
Μόλις προχθές οπαδοί τα έκαναν γης μαδιάμ στο Πέραμα, άλλοι οπαδοί έδιναν μάχες σώμα με σώμα μπροστά σε παιδιά και γυναίκες, χτυπώντας μάλιστα μια στη Νίκαια. Στη Ραφήνα τα ίδια, ξύλο, επιθέσεις, προπηλακισμοί, απειλές, βία. Με την δολοφονία του 19χρονου ενδεχομένως να ανοίξει ένας νέος αιματηρός κύκλος επιθέσεων και αντιποίνων κάτι για το οποίο η πολιτεία και η αστυνομία πρέπει να πάρουν άμεσα μέτρα. Όχι με κροκοδείλια δάκρυα και υποκριτικές υποσχέσεις, αλλά με πράξεις.
Τις απαντήσεις απέναντι σε φαινόμενα γηπεδικής βίας είναι υποχρεωμένη η πολιτεία να τις βρει, όχι τα τηλεοπτικά πάνελ. Επίσης, καλό θα ήταν να μην υπάρξει ο διαχωρισμός, περί οπαδικής και εξωγηπεδικής βίας, η βία που έχει ως αφετηρία τα γήπεδα και την διαφορετικότητα, έχει κοινό παρανομαστή.
Ας λάβει η πολιτεία τα μέτρα της, να αυστηροποιήσει τις ποινές για αδικήματα με οπαδικά κίνητρα, να απαγορεύσει σε χούλιγκαν την είσοδο τους στα γήπεδα, αλλά για όνομα του θεού, να κάνει επιτέλους κάτι. Γιατί ο 19χρονος είναι σίγουρο πως δεν θα είναι ο τελευταίος νεκρός από οπαδικές διαμάχες και είναι αβάσταχτο να μετράμε νεκρούς 19χρονους σε πεζοδρόμια.
Δολοφονία 19χρονου οπαδού – Όχι άλλα ψεύτικα δάκρυα και υποκριτικές υποσχέσεις
