Με μία ανάρτηση καταπέλτη στα social media ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης προβαίνει σε πολύ σοβαρές κατηγορίες εις βάρος της Γενικής Επιθεωρήτριας Αλλοδαπών και Προστασία Συνόρων, αντιστράτηγου ε.α. της ΕΛΑΣ επί ΣΥΡΙΖΑ, Ζαχαρούλας Τσιριγώτη.
Συγκεκριμένα ο Δοξιάδης κατηγορεί την Ζ. Τσιριγώτη ότι:
-Την εποχή που μαχόταν για την μη έκδοση των Οκτώ, οι υπηρεσίες της κ. Τσιριγώτη τον παρακολουθούσαν χωρίς να έχει διαπράξει κάποια παράνομη πράξη.
-Όσους Τούρκους δραπέτες τους καταζητούσε το καθεστώς Ερντογάν ως αντικαθεστωτικούς, με το που έφταναν σε ελληνική γη, οι υπηρεσίες των οποίων Γενική Επιθεωρήτρια ήταν η Ζ. Τσιριγώτη, τους άρπαζαν και τους παρέδιδαν σε κουκουλοφόρους οι οποίοι τους οδηγούσαν στην άλλη όχθη του Έβρου και τους παρέδιδαν σε Τούρκους πράκτορες χωρίς να υπάρχει διεθνές ένταλμα σύλληψης.
-Οι υπηρεσίες των οποίων προΐστατο η Ζ. Τσιριγώτη είχαν λίστα με τα ονόματα που καταζητούσε ο Ερντογάν ως αντικαθεστωτικούς και τους παρέδιδαν με παράτυπες και παράνομες διαδικασίες.
-Την παράδοση στις τουρκικές αρχές των Οκτώ επί των ημερών της.
Τέλος ο Δοξιάδης ισχυρίζεται η ιστορία των διωγμών των τούρκων αντικαθεστωτικών επί Σύριζα είναι πολύ μεγάλη και πολύ σκοτεινή και δεσμεύεται ότι θα τη δημοσιοποιήσει όταν πρέπει.
Ολόκληρη η ανάρτηση καταπέλτης του Δοξιάδη:
Η κ. ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ ΔΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ…
Το όνομα δεν είναι γνωστό σε πολλούς–αν και ίσως θα έπρεπε. Η κ. Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, αντιστράτηγος ε.α. της ΕΛΑΣ επί Σύριζα, ήταν Γενική Επιθεωρητής Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων (θέση που δημιουργήθηκε και υπήρξε μόνο για χάρη της). Η κ. Τσιριγώτη, λοιπόν, πρόσφατα καταφέρθηκε κατά του νόμου για τα πανεπιστήμια και τον ρόλο σε αυτά της αστυνομίας–ίσως και να το πήρε πάνω της, επειδή στην Ημέρα της Γυναίκας, η Γαλλική Πρεσβεία, εν τη αγαθή αφελεία της, έβαλε τη φωτογραφία της στον εξώτοιχό της, μαζί με άλλες ελληνίδες που κατέκτησαν υψηλές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό.
Το επιχείρημά της εν προκειμένω είναι ότι αποκλειστικός ρόλος της αστυνομίας είναι να προστατεύει τον πολίτη, και όχι να «παρακολουθεί την ακαδημαϊκή κοινότητα». Προσωπικά, η διατύπωση αυτή με έκανε και γέλασα, γιατί την εποχή του αγώνα για τη σωτηρία των Οκτώ, οι υπηρεσίες της κ. Τσιριγώτη παρακολουθούσαν εμένα–φυσικά δεν ανήκω στην ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά τέλος πάντων, όσο να ναι, πολίτης είμαι και εγώ, και δεν είχα διαπράξει καμία παράνομη πράξη. (Παρεμπιπτόντως, η παρακολούθηση σταμάτησε όταν φωτογράφισα με τρόπο τα αυτοκίνητα και τους αστυνομικούς που με παρακολουθούσαν–δεν ήταν πολύ ικανοί οι καημένοι–και έστειλα στην κ. Τσιριγώτη τις φωτογραφίες, μαζί με το μήνυμα ότι οι επόμενες φωτογραφίες θα πηγαίνουν κατευθείαν στο Facebook).
Δεν θα ασχολιόμουν όμως με τις δηλώσεις της περί του ρόλου της αστυνομίας, αν δεν ήξερα καλά ποια είναι η κ. Τσιριγώτη, εκ πικράς πείρας προσωπικής, και ακόμα πικρότερης των εκατοντάδων τούρκων αντικαθεστωτικών που βρίσκονται στα μπουντρούμια του Ερντογάν, αν και προσπάθησαν να δραπετεύσουν για να βρουν προστασία στην Ελλάδα, επί της θητείας της κ. Τσιριγώτη στην υψηλή της θέση. Με το που έφθαναν όμως στα χώματά μας και δήλωναν στα όργανα τα ονόματά τους, εφ’ όσον τους καταζητούσε το καθεστώς Ερντογάν ως αντικαθεστωτικούς, τους άρπαζαν (δεν λέω «συλλαμβάναν», γιατί η σύλληψη είναι νόμιμη πράξη), τους παρέδιδαν σε κουκουλοφόρους, αυτοί τους πήγαιναν στην όχθη του Έβρου και εκεί τους περίμεναν ειδοποιημένοι τούρκοι πράκτορες, για να τους οδηγήσουν στα κολαστήρια του Ερντογάν.
Φυσικά μιλάω για ανθρώπους για τους οποίους δεν υπήρχε διεθνές ένταλμα σύλληψης, στην οποία περίπτωση θα ακολουθούνταν η νόμιμη διαδικασία (σύλληψη, αίτημα έκδοσης, κ.λπ.) αλλά δικαιούνταν απόλυτα να υπαχθούν στην προστασία της Συνθήκης της Γενεύης. Γι αυτούς που είχε στο μάτι ο Ερντογάν, ως πολιτικούς του αντιπάλους, με κάποιον ανεξήγητο, ίσως μαγικό τρόπο–μπορεί να τους το έλεγε και ένα πουλάκι–οι υπηρεσίες των οποίων Γενική Επιθεωρήτρια ήταν η κ. Τσιριγώτη είχαν τα ονόματα. Και μόλις έβρισκαν εκεί αυτό κάποιου ικέτη, τον έστελναν πίσω πακέτο, στους βασανιστές και τους δεσμώτες. Αυτές οι πράξεις φυσικά, εκτός από απάνθρωπες, ανήθικες και παράτυπες, ήταν παράνομες, με αρκετά κακουργήματα φορτωμένες.
Κάποιες λίγες από αυτές τις υποθέσεις, για τις οποίες οι οικογένειες των θυμάτων είχαν το θάρρος να μιλήσουν, καταγγέλονταν και τότε. Τις είχαν καταγγείλει πολλές διεθνείς οργανώσεις, και ανάμεσά τους το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Όπως βέβαια και πολλοί πολίτες (ανάμεσά τους κι εγώ).
Έχω και άλλες προσωπικές ιστορίες για την κ. Τσιριγώτη, αλλά καμία δεν συγκρίνεται με το έγκλημα της παράδοσης στις τούρκικες αρχές, επί των ημερών της, των ικετών στα χώματά μας. Και αν η κ. Τσιριγώτη θέλει να πει ότι είναι αθώα του αίματός τους, και των εγκλημάτων των υπηρεσιών που ήταν υπό την άμεση εξουσία της, μπορεί να το στηρίξει μόνο στο επιχείρημα της βλακείας και της παντελούς ανικανότητας να επιτελέσει τα καθήκοντά της. Αλλά αν το κάνει αυτό, καλό είναι να πάψει να δίνει συμβουλές περί του ρόλου της αστυνομίας.
Όσο για το επιχείρημά της περί «προστασίας του πολίτη» ως ρόλου της αστυνομίας, φυσικά, κάνει λάθος. Ο ρόλος της αστυνομίας είναι η προστασία του νόμου. Αν κάποιος εγκληματεί εναντίον άλλου, η αστυνομία θα προφυλάξει τον δεύτερο, ενώ είναι και ο πρώτος πολίτης. Και αν κάποιος εγκληματεί στο ελληνικό έδαφος εναντίον μη-πολιτών (όπως, λέω τώρα, τούρκων φυγάδων από τον Ερντογάν), πάλι μια κανονική αστυνομία–και όχι του τύπου που προΐστατο η κ. Τσιριγώτη, στα σύνορα–έχει την υποχρέωση να τους προστατεύσει και αυτούς, τους μη-πολίτες, και να τιμωρήσει τους (πολίτες) αστυνομικούς, αν παραβαίνουν τον νόμο.
Υ.Γ.: Η ιστορία των διωγμών των τούρκων αντικαθεστωτικών επί Σύριζα είναι πολύ μεγάλη και πολύ σκοτεινή. Την έχω γράψει όλη και θα δει το φως της δημοσιότητας όταν πρέπει. Αλλά τις τελευταίες μέρες έχω αρχίσει να γράφω κάποια κομματάκια της δημόσια. Έχω κι άλλα για τις επόμενες, κυρίως για ένα πρόσωπο που συνεχίζει ανενόχλητο το έργο του.
Δοξιάδης κατά Τσιριγώτη: Η ιστορία των διωγμών των Τούρκων αντικαθεστωτικών επί ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλη και πολύ σκοτεινή
