Κύριε Υπουργέ.
Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωση το προηγούμενο έτος, η εμπλοκή των μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα πολιτικής προστασίας καθίσταται όχι μόνο μεγάλη και συνεχόμενη, αλλά σε πολλές των περιπτώσεων αποκλειστική και μοναδική.
Η διαχρονική αδυναμία του κράτους να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που απειλούν τον πολίτη, ενεργοποιούν το πάντα «δωρεάν» και εξ΄ ανάγκης πρόθυμο, ικανό και κυρίως σιωπηλό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, να αφήσει πίσω του τα εν γένει υπηρεσιακά του καθήκοντα και την οικογένειά του, ώστε να επιδοθεί σε μία εντελώς άγνωστη για αυτό αναμέτρηση, όχι μόνο με τη μανία της φύσης, αλλά και με κάθε τι και κάθε έναν επιβουλεύεται τον αειθαλή χαρακτήρα της.
Η ανωτέρω ανικανότητα των αρμόδιων να προστατεύσουν τη φύση, τον άνθρωπο και την περιουσία (δημόσια και ιδιωτική), οδήγησε την Κυβέρνηση να λάβει μία σειρά από μέτρα, ώστε να αντιμετωπίσει την επερχόμενη καταστροφή των επόμενων ετών, σύμφωνα με το δεδομένο της κλιματικής κρίσης – αλλαγής. Δίχως να σχολιαστούν και να κριθούν από μέρους μας τα λαμβανόμενα μέτρα, τα οποία περισσότερο κατευθύνονται στη στοχοποίηση του δήθεν ανεύθυνου πολίτη, παρά στην ουσιαστική πρόληψη με προσλήψεις προσωπικού (πυροσβέστες, δασικοί υπάλληλοι, δασεργάτες, ιατρικό προσωπικό – διασώστες κ.λπ.) και προμήθεια κατάλληλων μέσων και υλικών, θα σταθούμε σε δύο κομβικά σημεία, τα οποία προμηνύουν μία ανελέητη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων και του προσωπικού τους, αναβαθμίζοντάς την σε επίπεδο ευθυνών και αρμοδιοτήτων, χωρίς αυτή (εμπλοκή) να συνοδεύεται με παροχές (οικονομικές, υλικοτεχνικές, γνώσεων και επιπλέον προσωπικού).
Το πρώτο σημείο αφορά στη σύσταση της Διοίκησης Κατασκευών και Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών υπό του ΓΕΕΘΑ, η οποία αναμένεται να αναλάβει καθοριστικό πολυεπίπεδο ρόλο στην πολιτική προστασία και το δεύτερο στην έγκριση αύξησης του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του συνόλου των εργαζομένων στις Δασικές Υπηρεσίες της χώρας, οι οποίοι απασχολούνται ενεργά με τα καθήκοντα της δασοπροστασίας.
Το μεν πρώτο, καταμαρτυρά τί πρόκειται να υποστεί το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων με θεσμικό και επί τούτου, οργανωμένο, πλέον, τρόπο και το δεύτερο ότι θα εξακολουθήσει να παρέχει υπηρεσίες τρίτων σε τρίτους, χωρίς οικονομική ανταπόκριση, καθώς καμία όμοια του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξαγγελία οικονομικής ενίσχυσής του (του στρατιωτικού προσωπικού) δεν βγήκε στο φως της δημοσιότητας μέχρι και σήμερα από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Κατόπιν των παραπάνω, εμμένοντας στην πάγια και δίκαιη θέση μας, όχι μόνο για τα συμφέροντα των στρατιωτικών, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού, για ενίσχυση των αρμόδιων υπουργείων με προσωπικό, υλικά και μέσα για την ουσιαστική, ποιοτική, αποτελεσματική και υπεύθυνη πολιτική προστασία, απαιτούμε την απεμπλοκή του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων από αυτές τις δράσεις, επιτρέποντάς το να ασχοληθεί αποκλειστικά και ανεπηρέαστα με τα στρατιωτικά του καθήκοντα. Μέχρι την πλήρη απεμπλοκή του, διεκδικούμε την ισότιμη οικονομική και εργασιακή του αντιμετώπιση με το καθ’ ύλην αρμόδιο προσωπικό. Σεβασμός στο ωράριο εργασίας, χορήγηση κατάλληλων μέσων ατομικής προστασίας, χρήση σύγχρονων και κατάλληλων οχημάτων, ολοκληρωμένη εκπαίδευση επί της αναληφθείσας αποστολής.
Θεωρούμε, δε, δεδομένο, ότι καμία ημερήσια οικονομική ενίσχυση δεν πρόκειται να ικανοποιήσει το εμπλεκόμενο προσωπικό, εφόσον αυτή κυμαίνεται κάτω από τα επίπεδα του επαυξημένου επιδόματος ιδιαίτερων συνθηκών, για κάθε ημέρα ανάληψης ειδικής αποστολής, το οποίο θα πρέπει να χορηγείται αυτοτελώς φορολογούμενο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη στο τελικό ετήσιο δηλωθέν εισόδημα προς φορολόγηση
