Γεμίσαμε τα μεσημέρια μας από τις εκπομπές κους κους ,με φιλοξενουμενες γλάστρες και γλαστρακια, ειδήμονες της κάθε αστυνομικής επιχείρησης και αντιμετώπισης περιστατικών.
Όλοι μετά Χριστόν προφήτες, που κρίνουν αστυνομικούς που παίζουν την ζωή τους και την εργασία τους κορώνα γράμματα κάθε μέρα ,κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Αξιωματικοί που όταν εργαζοντουσαν είχαν την ευκαιρία και την επιλογή,να κάνουν όλα όσα,τώρα ως τηλεοπτικοί μαϊντανοι, καταγγέλλουν ότι λείπουν από την ΕΛ.ΑΣ. Όμως τότε, η προσωπική ανέλιξη στα ανώτατα κλιμάκια της ηγεσίας αποτελούσε μοναδικό αυτοσκοπό,ώστε να αποκομισουν το maximum του μισθού χωρίς να έχουν περάσει οι περισσότεροι ούτε χειροπέδες.
Χωρις να έχουν γράψει ούτε χιλιόμετρο σε περιπολία με κρύο με καύσωνα. Χωρίς να έχουν ανεβάσει ούτε ένα παλμό παραπάνω, εκτός και αν αργούσε ο καφές να έρθει στο γραφείο. Αξιωματικός και κρινων, μπορεί να είναι ο αξιωματικός ο οποίος εμπνέει το προσωπικό ώστε να δώσει τον καλύτερο εαυτό του, που μπαίνει μπροστά και ωθεί τους υφιστάμενους να ακολουθήσουν,όχι που κάθεται πίσω από το αρμα και μαστιγώνει για να προχωρήσει το κάρο.
Οι αστυνομικοι του πεζοδρομίου, της ΔΙ.ΑΣ , της ΟΠΚΕ ,της Ζ ,της ΔΡΑΣΗΣ , των ΜΑΤ , των ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΩΝ, είναι η αφρόκρεμα της ΕΛ.ΑΣ για τον πολίτη,αυτούς βλέπουν έξω και δίπλα τους. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να κρίνετε, όπως κρίνετε, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΔΕ ,που εσείς οι αξιωματικοί εφαρμόσατε και διεξάγετε,ή από την δικαιοσύνη. Οι περισσότεροι χαλάνε χρήματα από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, ώστε πέρα από την συχνή υπηρεσιακή εκπαίδευση, να εκπαιδεύονται ιδιωτικά πληρώνοντας αδρά,για να είναι επαρκείς και ασφαλείς στο πεδίο της εγκληματικοτητας στο πεζοδρόμιο.
Εκτειθεστε ανεπανόρθωτα, και μαζί σας για λίγο τηλεοπτικό χρόνο, εκθέτετε και συναδέλφους ΜΑΣ,ΟΧΙ συναδελφους ΣΑΣ. Περάστε χρόνο για το πως θα επενδύσετε την παχυλη σύνταξη σας και το εφάπαξ σας,και αφήστε τους αστυνομικούς να βγάλουν για ακόμη μια φορά το φίδι από την τρύπα.
Την αστυνομία που τώρα εσείς κράζετε,εσείς την δημιουργησατε, και όσοι δουλεύουμε έξω προσπαθούμε με κόπο ιδρώτα και αίμα να την αλλάξουμε.
Αρθρο του Σπύρου Λεπίδα
