Γράφει ο Μιχάλης Τεζάρης
Μαθήματα διαχείρισης των προσφυγικών ροών που προέρχονται από την εμπόλεμη Ουκρανία, παραδίδει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης η Ρουμανία. Με απόλυτο σεβασμό στο δράμα των προσφύγων, χωρίς καμία χρονοτριβή, αστυνομικοί και πυροσβέστες σε συνεργασία με φορείς και ελάχιστες ΜΚΟ, φροντίζουν τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι που εισέρχονται στο έδαφός της να τυγχάνουν της καλύτερης μεταχείρισης και της γρηγορότερης μετακίνησης τους στον τελικό τους προορισμό.
Είναι ενδεικτικό πως στο Σιρέτ, από όπου περνάνε οι περισσότεροι πρόσφυγες στο έδαφός της, οι αρχές της Ρουμανίας, έστησαν ένα καμπ πρώτης υποδοχής σε διάστημα μόλις δυο ημερών. Έστησαν σκηνές για τους πρόσφυγες, συσσίτια και πάγκοι για την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης όπως ρούχα, παιδικά γάλατα, νερά και διάφορα τρόφιμα. Παράλληλα τοποθέτησαν δυο κοντέιντερ, ένα για τις ανάγκες των ένστολων και ένα για τα ΜΜΕ και τοποθέτησαν κεραία κινητής τηλεφωνίας και δωρεάν wifi για την κάλυψη των αναγκών όλων των ανθρώπων που βρίσκονταν στο σημείο.
Την ίδια στιγμή έστησαν δυο σημεία ελέγχου στον δρόμο που οδηγεί προς τον συνοριακό σταθμό και απαγορεύεται η πρόσβαση σε οποιονδήποτε δεν έχει κανέναν λόγο να βρίσκεται στην περιοχή όπου φτάνουν οι πρόσφυγες από την Ουκρανία. Ο επαγγελματισμός των Ρουμάνων δεν έχει προηγούμενο καθώς από την στιγμή που φτάνουν οι πρόσφυγες, άμεσα κινούνται στο μέρος τους αστυνομικοί ή πυροσβέστες που τους συνοδεύουν και τους μεταφέρουν τα λιγοστά υπάρχοντα.
Άμεσα γίνεται καταγραφή τους και πληροφορούνται σε ποια χώρα επιθυμούν να μεταφερθούν. Όσοι έχουν συγγενείς ή φίλους σε κάποια χώρα, επιβιβάζονται σε λεωφορεία και απομακρύνονται από το Σιρέτ, ενώ όσοι δεν έχουν, μεταφέρονται τάχιστα σε έναν από τους 58 χώρους φιλοξενίας που έχουν στηθεί στην χώρα.
Σεβασμός και διαχωριστικές γραμμές
Όλοι οι εμπλεκόμενοι στην διαχείριση της προσφυγικής κρίσης έχουν ξεκάθαρους ρόλους με τα όρια μεταξύ τους να είναι διακριτά και ξεκάθαρα.
Στον χώρο της πρώτης υποδοχής βρίσκονται συγκεκριμένες οργανώσεις, όλοι οι εθελοντές έχουν καρτελάκια με τα ονόματα τους, υπακούουν στις εντολές των αστυνομικών, ενώ υπάρχει συγκεκριμένος χώρος για τα ΜΜΕ.
Όταν κάποιος δημοσιογράφος ή φωτορεπόρτερ επιχειρήσει να προσεγγίσει τους πρόσφυγες πριν ακόμη εκείνοι καταγραφούν, οι αστυνομικοί τους απομακρύνουν με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά με ευγενικό τρόπο, αναφέροντας πως θα πρέπει οι πρόσφυγες να είναι ήρεμοι και να τους παρέχεται σεβασμός. Εκεί στην άλλη άκρη της Ρουμανίας, λίγα μέτρα από την Ουκρανία, το γενικό πρόσταγμα το έχει ο δήμαρχος, ο τοπικός διοικητής της αστυνομίας και ο διοικητής της συνοριοφυλακής. Ο λόγος τους είναι… νόμος και δεν υπάρχουν, ούτε διαρροές, ούτε «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», ούτε… πρόθυμοι υπουργοί, γραμματείς και παρατρεχάμενοι για να σε «εξυπηρετήσουν».
Παράλληλα όλοι οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι, έχουν ένα κοινό γκρουπ ενημέρωσης για κάθε ενέργεια στον, επίσκεψη επισήμου και ενημέρωσε στα δεδομένα που χρειάζεται για την κάλυψη του ρεπορτάζ. Παράλληλα υπάρχει και ένας υπεύθυνος Τύπου, ο οποίος βοηθάει, μέχρι εκεί που έχει λάβει εντολή, τα τηλεοπτικά συνεργεία και τους φωτογράφους.
Από το παράδειγμα της Ρουμανίας και της διαχείρισης της κρίσης ενδεχομένως να έχουν πολλά να μάθουν υπουργοί και υπηρεσίες και στην χώρα μας οι οποίοι σε παρόμοιες κρίσεις, πέρασαν μάλλον κάτω, από τον, ούτως ή άλλως, χαμηλό πήχη που οι ίδιοι έβαλαν.
