Με τη φράση «κατάλαβα ότι θα πεθάνω» περιέγραψε το πρωί της Δευτέρας (6/3) ο επιβάτης του Intercity 62, Θεόδωρος Κατσιούλης, τα όσα έζησε το βράδυ της περασμένης Τρίτης όταν συνέβη η φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.
«Κατάλαβα ότι θα πεθάνω. Τότε ένα παιδί έσπασε με ένα σίδερο το τζάμι και βγήκα από εκεί» είπε αρχικά στην ΕΡΤ ο επιβάτης του μοιραίου τρένου που βρισκόταν στο βαγόνι νούμερο 3 της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Περιγράφοντας τα πρώτα λεπτά μετά τη σύγκρουση είπε ότι «ήμασταν 3 μέτρα στο ύψος και είπα “τι έγινε εδώ; είμαστε σε γέφυρα;” αυτή την εντύπωση μου έδωσε».
«Τότε πήγα να πιαστώ να δω πώς θα πέσω και εκείνη τη στιγμή μια γυναίκα με δύο παιδιά από την Αθήνα μου ζήτησε να πάρω τα παιδιά της. Πήρα πρώτα το κοριτσάκι, μετά το αγόρι και όταν το έπιασα πέσαμε μαζί» συνέχισε την συγκλονιστική περιγραφή του ο κ. Κατσιούλης.
«Φύγαμε από εκεί κάναμε τον κύκλο αλλά παντού επικρατούσε σκοτάδι. Ακούσαμε τους ανθρώπους που φώναζαν “φέρτε μου ένα μπουφάν, το πόδι μου”. Δεν το πίστευα αυτό που έγινε, κανείς δεν το πίστευε. Πήγαμε να βοηθήσουμε, μου φαίνεται απίστευτο, αλλά πού να τους αφήσεις» πρόσθεσε για τις δραματικές στιγμές που έζησε.
Ο ίδιος εξομολογήθηκε ότι «ακόμα δεν μπορώ να δω τις εικόνες, ακόμα και τώρα που σας μιλάω η καρδιά μου χτυπάει, δεν έχω κοιμηθεί ακόμα από την Τρίτη, φοβάμαι. Άνθρωποι που βρίσκονταν δίπλα μας εξαφανίστηκαν, μύριζε παντού καμμένο».
Όπως είπε, μάλιστα, δείχοντας το εισιτήριό του «για μένα το εισιτήριο ήταν της ζωής, για πολλούς ήταν του θανάτου. Πολλά παιδιά που ήταν εκεί και γελούσαν δεν τους είδα ποτέ ξανά».
Συμπλήρωσε, δε, ότι «στα Παλαιοφάρσαλα άκουσα τον μηχανοδηγό να λέει ότι υπήρχε μια βλάβη και έχουμε πολύ κόσμο, τον ένιωσα ότι ήταν ανήσυχος για την καθυστέρηση».
«Αυτή τη στιγμή δεν ανεβαίνω ξανά σε τρένο. Αν δεις τον θάνατο και γλιτώσεις όλα, οι λογαριασμοί και τα άλλα, δεν έχουν άλλη αξία, το ότι αναπνέω τον αέρα είμαι ευγνώμων» κατέληξε ο επιβάτης που επέζησε της σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη.
