«Είναι πολύ περισσότερο από δέκα μέρες που έχει ξεκινήσει η δραστηριότητα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα εδώ και σχεδόν ένα μήνα, με μικρότερους σεισμούς (…) Οι Έλληνες που ζουν στη χώρα με την υψηλότερη σεισμικότητα στην Ευρώπη, πρέπει να κλείσουν λίγο τα αυτιά τους και να μην αναπαράγουν και να μην υιοθετούν ο,τιδήποτε βλέπουν εκεί έξω», τόνισε ο διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωφυσικής του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, Κώστας Παπαζάχος.
Ενώ ανέφερε, ακόμη:
«Υπάρχει ένα κομμάτι στις νότιες νοτιοδυτικές ακτές του Αγίου Όρους, το πιο βόρειο τμήμα και πιο κοντά στο Μαίναλο, ανάμεσα στις Καρυές και στην Ουρανούπολη, το οποίο σε ένα τμήμα του γύρω στα 10 με 15 χιλιόμετρα, έχει ενεργοποιηθεί με μια σειρά από μικροσεισμούς, οι οποίοι φαίνεται ότι σχετικά επιμένουν.
Δεν είναι κάποιο ρήγμα γνωστό. Δεν υπάρχουν πολλά στην Ελλάδα (…) Είναι κρυμμένα, δεν έχουν επιφανειακές εκδηλώσεις.
Φαίνεται ότι είναι αυτά τα ρήγματα, τα οποία είναι παράλληλα με τις ακτές, όπως ακριβώς η μορφολογία του τοπίου. Δηλαδή βορειοδυτικά από τα ανατολικά και τα οποία κατά καιρούς ξεκινάνε και έχουν κάποια μικρή σεισμική δραστηριότητα.
Αυτή η ακολουθία έχει τα χαρακτηριστικά της ιονόσφαιρας, δηλαδή μιας ομάδος σεισμών η οποία επιμένει και τέτοια φαινόμενα έχουμε πολύ συχνά στον ελληνικό χώρο – σε κάποιες περιπτώσεις κρατούν δυστυχώς και μήνες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση απλώς επειδή το κομμάτι που έχει ενεργοποιηθεί είναι μεγάλο και επειδή το Άγιο Όρος φιλοξενεί κτίρια μοναδικής ιστορικής και θρησκευτικής αξίας, τα οποία όμως δεν έχουν την απαραίτητα, δεν είναι σύγχρονες με τις ειδικές κατασκευές, υπήρχε μια επιφυλακτικότητα γιατί θα μπορούσε να γίνει κάποιος πιο ισχυρός σεισμός, ο οποίος θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις».
Για το αν ο τρόπος που είναι κατασκευασμένα τα μοναστήρια τα κάνει πιο ευάλωτα κι αν μπορεί για κάποιο άλλο λόγο να είναι πιο ανθεκτικά, επισήμανε:
«Γενικά στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν παραδοσιακές τεχνικές, οι οποίες πετύχαιναν να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των κτιρίων ή μπορούσαν να κάνουν τα κτίρια πιο εύπλαστα (…)
Υπήρχαν διάφορες εμπειρικές τεχνικές έτσι ώστε να αυξηθεί η αντισεισμική επάρκεια των κτιρίων.
Και στο Άγιο Όρος, επειδή έχει μια τεράστια ιστορία και επειδή έχει δεχτεί πάρα πολλούς ισχυρούς σεισμούς, κυρίως την τάφρο του Βορείου Αιγαίου, από πιο νότια, είχαν αναπτυχθεί πρακτικοί τρόποι για να κάνουν τα κτίρια πιο ανθεκτικά.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτά τα ψηλά κτίρια τα οποία υπάρχουν εκεί, έχουν οποιαδήποτε σχέση με την αντισεισμική επάρκεια που έχει μια σύγχρονη κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί με τον ίδιο τρόπο. Δεν είμαι μηχανικός, αλλά οι φίλοι μας οι μηχανικοί αυτό μας λένε».
Ο κ. Παπαζάχος είπε, ακόμη:
«Υπάρχουν πάρα πάρα πολλοί τρόποι που οι άνθρωποι τότε φρόντιζαν και ενίσχυαν την αντισεισμική τους επάρκεια μέχρι και τις κολώνες της Ακρόπολης (…) Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι τα ιστορικά μας αυτά κτίρια μπορούν να έχουν την ανταπόκριση ενός σύγχρονου κτιρίου.
Σε κάθε περίπτωση, όταν έχουμε μια ακολουθία όπως εκεί, πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί γιατί η ακολουθία επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και μπορεί ξαφνικά ένας σεισμός, (μεγέθους) 5 – 5,2, ή ένας 5,5 να προκαλέσει σημαντικές βλάβες.
Γι’ αυτό και υπήρχε και υπάρχει ακόμα μια επιφυλακτικότητα ως ακολουθία. Δεν έχει σβήσει τελείως (…) παραμένει σε εξέλιξη».
