Την υποχρέωση των δημοσιογράφων να σέβονται το τεκμήριο της αθωότητας και να τηρούν τη δεοντολογία, υπενθυμίζει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Με απόφαση που εξέδωσε το ΕΔΔΑ υποχρέωσε δημοσιογράφο να αποζημιώσει δημόσιο πρόσωπο, για το οποίο είχε γράψει ότι αποπειράθηκε να βιάσει μια ανήλικη, πριν ακόμη αποδειχθεί η ενοχή του.
Η απόφαση, αφορά σε Σέρβο δημοσιογράφο, πλην όμως αποτελεί «οδηγό» για τη χώρα μας, κατά την εκδίκαση παρόμοιων υποθέσεων, όπως επίσης και για τις υπόλοιπες χώρες που είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην απόφαση, ο δημοσιογράφος με άρθρο του στο περιοδικό όπου εργάζονταν κατηγορούσε μέλος το τοπικού συμβουλίου της πόλης του, ότι αποπειράθηκε να βιάσει ένα ανήλικο κοριτσάκι Ρομά. Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση ο δημοσιογράφος δεν είχε βάσιμες αποδείξεις για αυτό που έγραφε, ενώ δεν είχε ασκηθεί ακόμη ποινική δίωξη εναντίον του φερόμενου ως βιαστή. Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύθηκε μάλιστα και ένα ακόμη άρθρο με ανάλογο περιεχόμενο γραμμένο από άλλο δημοσιογράφο.
Η υπόθεση απασχόλησε τα αστικά δικαστήρια της Σερβίας και ενώ στο μεταξύ ο άνθρωπος που είχε κατηγορηθεί μέσω του άρθρου για απόπειρα βιασμού της ανήλικης, αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες. Ο δημοσιογράφος έχασε τη δικαστική μάχη, καθώς το αρμόδιο δικαστήριο στην χώρα του, τον υποχρέωσε να καταβάλλει ως αποζημίωση στον θιγόμενο το ποσό των 662 ευρώ για ηθική βλάβη αλλά και για τα δικαστικά έξοδα. Ωστόσο, η δικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε ποτέ καθώς ο δημοσιογράφος δεν είχε κανένα περιουσιακό στοιχείο.
Ο ίδιος στη συνέχεια, επικαλούμενος το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, προσέφυγε στη συνέχεια στο ΕΔΔΑ αλλά και εκεί έχασε το δικαστικό αγώνα. Το Δικαστήριο, έκρινε ότι το επίμαχο άρθρο περιείχε ανακριβή πραγματικά περιστατικά και ανέφερε για το δημόσιο πρόσωπο ότι τέλεσε «απόπειρα βιασμού», ενώ ήταν μόνο ύποπτος για απόπειρα βιασμού.
Σύμφωνα ακόμη με την απόφαση τα επίμαχα άρθρα περιελάμβαναν ισχυρισμούς ιδιαίτερα σοβαρού και ευαίσθητου χαρακτήρα. Και μπορεί ο ρόλος του Τύπου να είναι ο έλεγχος των δημοσιών προσώπων, ωστόσο, η σχετική νομοθεσία δεν προβλέπει την απεριόριστη ελευθερία έκφρασης ακόμη και για θέματα που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το κοινό. Όπως επισημαίνει το Στρασβούργο, βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η ελευθερία της έκφρασης για τους δημοσιογράφους στο δημόσιο λόγο, προϋποθέτει ότι αυτοί ενεργούν με καλή πίστη και δημοσιεύουν ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες σύμφωνα με τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Ευρωδικαστήριο: Καταδίκη δημοσιογράφου που κατηγορούσε χωρίς στοιχεία δημόσιο πρόσωπο για απόπειρα βιασμού ανήλικης
