Η Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) εξέδωσε ανακοίνωση για οικονομικά ζητήματα λίγο πριν τις εκλογές.
Η ανακοίνωση της ΠΟΕΣ
Η Ομοσπονδία μας είχε λάβει την απόφαση να αποφύγει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου θεμάτων που λόγω της διάλυσης της Βουλής δεν πρόκειται καν να απαντηθούν και αυτό για δύο λόγους: πρώτον διότι κάθε ανάδειξη είναι ανούσια και μόνο για την καλλιέργεια εντυπώσεων και δεύτερον, διότι δεν επιθυμούμε να δώσουμε σε καμία πλευρά τροφή, ότι δήθεν εξυπηρετούμε πολιτικές σκοπιμότητες (κάτι που φυσικά δεν ισχύει).
Εξάλλου όλο το προηγούμενο διάστημα αναδείξαμε όλα τα σοβαρά προβλήματα των στρατιωτικών στην πλήρη έκτασή τους και τα γραπτά μένουν. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα των στρατιωτικών ανήκαν σε αυτή την κατηγορία θεμάτων.
Ωστόσο, διαπιστώνουμε με οργή και αγανάκτηση ότι ένα από τα κεντρικά κυβερνητικά αφηγήματα της περιόδου είναι και το ότι «οι στρατιωτικοί έλαβαν», εννοώντας οικονομικές απολαβές. Ουδέν ψευδέστερον. Πρόκειται για μέγιστη αλαζονεία και πρόκληση, μέσα στο πρόσωπό μας.
Είτε αυτό αρέσει, είτε δεν αρέσει, η τελευταία φορά που έλαβαν οι στρατιωτικοί ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2018 με πολιτική απόφαση της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ, και αυτό κατόπιν δικαστικών αποφάσεων που είχε προκαλέσει η ΠΟΕΣ. Έκτοτε, δεν ξαναλάβαμε. Ούτε οικονομικά, ούτε σε επίπεδο μέριμνας. Έκτοτε εξακολουθούμε να περιμένουμε. Κι επειδή δεν βλέπουμε φως στο τούνελ, αναγκαστήκαμε πρόσφατα να προσφύγουμε δύο φορές στο ΣτΕ κατά αντιστοίχων ΚΥΑ που αντί να μας δίνουν, μας παίρνουν.
Επειδή προφανώς στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου επιχειρείται να καλλιεργηθεί η «μνήμη χρυσόψαρου» προς τους στρατιωτικούς, έχουμε την ηθική υποχρέωση να υπενθυμίσουμε προς πάσα κατεύθυνση (και ιδίως προς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς) κάποια ενδεικτικά περιστατικά:
- Το εισόδημα (μισθός και αποζημιώσεις) των στρατιωτικών παραμένει σε επίπεδα 1999, επί δραχμών. Αντί αυξήσεων λάβαμε υπόσχεση για νέο μισθολόγιο μετά τις εκλογές.
- Το εισόδημα των στρατιωτικών κατατρώγεται από τον τεράστιο πληθωρισμό που δημιουργεί κάθε έτος μείωση στο μισθό. Αντί για επαναφορά της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής λαμβάνουμε διαρκώς απαντήσεις ότι για τους στρατιωτικούς «δεν έχουμε» [ιδέτε σχετικό (β)].
- Στρατιωτικό προσωπικό εξακολουθεί να αποζημιώνεται με μισθό αναντίστοιχο με το βαθμό που φέρει. Αντί για αποκατάσταση της αδικίας σε πρόσφατο νόμο του Υπ. Οικονομικών, διαπιστώσαμε τη διαιώνισή της με τρόπο που δεν επιτρέπει στους θιγόμενους ούτε τη δικαστική διεκδίκηση.
- Εξακολουθούμε να μην πληρωνόμαστε δεδουλευμένα, όπως για τη νυκτερινή εργασία. Η ΚΥΑ, κατά της οποίας προσφύγαμε στο ΣτΕ, περικόπτει αυθαίρετα δικαιούχους, θεσμοθετεί την απλήρωτη εργασία (λιγότερες ώρες σε σχέση με τις δεδουλευμένες) και δεν παρέχει αναδρομικότητα.
- Παρακολουθούμε συνεχείς περικοπές και μειώσεις με άμεσο ή έμμεσο τρόπο (ιδέτε εξαίρεση της πλειοψηφίας του προσωπικού του Στόλου από την υποτιθέμενη προσαύξηση του επιδόματος ιδιαίτερων συνθηκών, ΚΥΑ κατά της οποίας προσφύγαμε, περικοπές ΒΟΕΑ Σ/Ξ, ενσωμάτωση αποζημιώσεων στο εισόδημα κλπ).
- Το προσωπικό των ΕΔ αντιμετωπίζεται διακριτά σε σχέση με το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά κα άλλους εργαζομένους (πχ στην περίπτωση της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης των 600 €, στα επιδόματα βαρέων και ανθυγιεινών κλπ).
- Είναι ξεκάθαρο ότι εις βάρος των στρατιωτικών γίνεται εσωτερική διαχείριση οικονομικών πόρων (πχ απόλυση Αξιωματικών ΕΟΘ, απόλυση ΕΠΟΠ, μη διατήρηση των ΟΒΑ, αναστολή εργασίας προσωπικού, μη καταβολή δεδουλευμένων κλπ).
Όλα τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο ότι μόνο ως «δώσαμε στους στρατιωτικούς» δεν μπορούν να ερμηνευθούν. Και ως επιβεβαίωση έρχεται το τελευταίο, αδιανόητο γεγονός: σύμφωνα με το άρθρο 92 του (α) σχετικού, για απαιτήσεις άνω των 3.000 € υφίσταται η δυνατότητα έφεσης από το Δημόσιο.
Πλέον, μετά τις πρώτες δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τα δεδουλευμένα για την αποζημίωση νυκτερινής εργασίας, διαπιστώσαμε με οργή και αγανάκτηση ότι το Δημόσιο άσκησε έφεση, έως τώρα σε δύο περιπτώσεις, που αφορούν τα πρωτοδικεία της Κοζάνης (για απόφαση που αφορά στελέχη της Καστοριάς και της Κοζάνης) και της Κομοτηνής (για απόφαση που αφορά στελέχη της Ροδόπης και της Ξάνθης). Να το επαναλάβουμε: η Κυβέρνηση διά του αρμοδίου Υπουργείου άσκησε έφεση κατά αποφάσεων που αφορούν δεδουλεμένα.
Για να γίνει απολύτως κατανοητό τι έχει συμβεί, σε μια απόφαση που μπορεί μόνο ένας (1) από σύνολο (πχ) πενήντα (50) δικαιούχων να ξεπέρασε τις 3.000 €, ποσόν που επαναλαμβάνουμε ότι αφορά δεδουλευμένα, η έφεση αναμένεται να συμπαρασύρει το σύνολο των δικαιούχων στελεχών. Αυτό, εκτιμούμε ότι δεν θα επιτρέψει την αποζημίωση και όλων όσων έχουν να λάβουν ποσά κάτω των 3.000 €, γεγονός απαράδεκτο.
Πρόκειται για ώρες εργασίας που παραμένουν απλήρωτες επειδή η Πολιτεία απέφυγε συστηματικά να συμμορφωθεί με τους νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει. Και εδώ αναφύεται ένα ερώτημα: όταν η Κυβέρνηση φέρνει σε, ομολογουμένως, προεκλογική περίοδο σειρά από μέτρων που περικόπτουν και μειώνουν το εισόδημα και μας αναγκάζει (ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά) να αναγκαζόμαστε να προσφύγουμε δύο φορές στο ΣτΕ, τότε πόσο πιθανό είναι το περιβόητο νέο μισθολόγιο που έχει εξαγγελθεί για μετά τις εκλογές να φέρει αυξήσεις;
Πόσες φορές έχουμε θέσει το θέμα της δημόσιας διαβούλευσης και δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση; Τι ακριβώς φοβούνται οι εμπλεκόμενοι και δεν γνωστοποιούν αυτό που μας επιφυλάσσουν; Η απάντηση είναι εύκολη: και το νέο μισθολόγιο θα φέρει νέες περικοπές διότι θα κινείται στην ίδια λογική των περικοπών μέριμνας. Σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν ένα δυνατό προεκλογικό «χαρτί» και θα ανακοινωνόταν, όπως ανακοινώνεται σε πανηγυρικό τόνο ότι «δώσαμε στους στρατιωτικούς».
Όμως, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και να αποφύγουμε το μηδενισμό, υπάρχουν και περιπτώσεις που οι στρατιωτικοί έχουν λάβει από την Κυβέρνηση τα τελευταία 4 χρόνια και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε:
- Έχουν λάβει υποσχέσεις, εμπαιγμό και αδιαφορία.
- Έχουν λάβει συρρίκνωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και αιματηρές περικοπές στο εισόδημά τους.
- Έχουν λάβει δεκάδες απαντήσεις ότι λεφτά δεν υπάρχουν αλλά μόνο γι’ αυτούς και έχουν αντιμετωπιστεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις με άλλους εργαζομένους.
- Έχουν λάβει νέες στεναχώριες επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμα και στα προφανή, αλλά και τις αποφάσεις να στερηθούν ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης.
Εκτιμούμε ότι η αντιμετώπιση αυτή θα εκτιμηθεί δεόντως στις προσεχείς εκλογές.
