«Ντρέπομαι ως Κροάτης», γράφει ο Φράνε Βούλας, δημοσιογράφος της μεγάλης κροατικής ιστοσελίδας «sportske.jutarnji.hr», στην οποία δημοσιεύει ένα συγκινητικό άρθρο με αφορμή τη δολοφονία του 29χρονου φίλαθλου της ΑΕΚ, Μιχάλη Κατσουρή, από αυτούς της Ντινάμο Ζάγκρεμπ, στη Νέα Φιλαδέλφεια το βράδυ της Δευτέρας (7/8).
Μεταξύ άλλων, ο Κροάτης δημοσιογράφος αναφέρει πως πλέον το ποδόσφαιρο δεν έχει κανένα νόημα, αφού ένας νεαρός άνδρας έχασε τη ζωή του.
«Ο Μιχάλης δεν θα δει ξανά αγώνα της ΑΕΚ, δεν θα κάνει οικογένεια, δεν θα δώσει στη μητέρα του εγγόνια…», τονίζει σε ένα σημείο του άρθρου του.
Για να καταλήξει πως οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά, αλλά και να πάνε μπροστά στη μητέρα του αδικοχαμένου οπαδού των «κιτρινόμαυρων» και να της απαντήσουν στο «γιατί» το έκαναν αυτό και της στέρησαν τον γιο της.
Αναλυτικά το άρθρο του Φράνε Βούλας:
«Φτάσαμε στον πάτο, σκότωσαν εντελώς το ποδόσφαιρο. Όλα τα άλλα είναι ασήμαντα… Ντρέπομαι ως Κροάτης.
Και τώρα τι ακολουθεί; Ποιος νοιάζεται πότε θα παίξουν.
Σκότωσαν τον Μιχάλη, πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά…
Αυτή είναι μια από τις πιο θλιβερές μέρες στην ιστορία του κροατικού ποδοσφαίρου, αλλά και πολύ ευρύτερα.
Η Ελλάδα είναι τυλιγμένη στα μαύρα και η Κροατία κοκκινίζει από ντροπή εξαιτίας των “Bad Blue Boys”. Όλα αυτού του είδους τα πράγματα συνέβησαν στο ποδόσφαιρό μας.
Στο Desinac, τα χειρότερα αποφεύχθηκαν πέρυσι, πολλές φορές ήταν και μια… τρίχα από το να συμβούν. Στο τέλος της ημέρας, ακόμη και ένας ποδοσφαιριστής σκοτώθηκε στο επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο, ο Hrvoje Custic πέθανε ως αποτέλεσμα ενός χτυπήματος του κεφαλιού του σε έναν τοίχο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα του HNL.
Ήταν ένας συνδυασμός ατυχών συνθηκών, ανεπαρκών υποδομών…
Αλλά σε αυτή την περίπτωση, μια ανθρώπινη ζωή αφαιρέθηκε και σβήστηκε από μια συνειδητή, προγραμματισμένη πράξη βίας.
Κανείς δεν βρέθηκε τυχαία 1500 χιλιόμετρα μακριά από το Ζάγκρεμπ.
Μπορεί να μην ήταν αυτός ο απώτερος στόχος αυτής της ανόητης πράξης βίας, αλλά σκότωσαν έναν άνδρα. Κάτω από τη “δικαιοδοσία” του ποδοσφαίρου, των συλλόγων και των φιλάθλων, ή οποιαδήποτε άλλα νεφελώματα. Ο πάτος του βαρελιού.
Κόλαση… ποδόσφαιρο, όλα. Τι σημασία έχουν οι Ντιναμό, Χάιντουκ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ… Τι σημασία έχει τώρα; Ο άντρας είναι νεκρός. ΝΕΟΣ ΑΝΤΡΑΣ.
Όλα τα άλλα έγιναν εντελώς ασήμαντα μετά από αυτό. Ντρέπομαι ως Κροάτης. Ντρέπομαι ως φίλαθλος, άσχετα αν πρόκειται για την Ντιναμό και όχι τη Χάιντουκ.
Και ως άντρας, είμαι πραγματικά αηδιασμένος.
Και τώρα τι θα ακολουθήσει; Αλλάζουν όλη την ηγεσία της ελληνικής αστυνομίας που πιάστηκε στον ύπνο παρόλο που τους είχαν ειδοποιήσει για όλα οι συνάδελφοί τους των γειτονικών χωρών, μεταξύ των οποίων και οι Κροάτες; Είναι αργά, δεν θα αλλάξει τίποτα τώρα.
Πότε θα παιχτεί το ματς; Ποιος νοιάζεται, σκότωσαν έναν άνθρωπο.
Η Ντιναμό θα τιμωρηθεί, ίσως και να αποβληθεί από την Ευρώπη; Δεν θα γίνει, αλλά ακόμα και να συμβεί, τι σημασία έχει τώρα, ο άνθρωπος αυτός σκοτώθηκε.
Λοιπόν, όλοι αντιδρούν, από τους συλλόγους, την Ομοσπονδία, μέχρι την αστυνομία και την Κυβέρνηση… Τώρα όμως όλα αυτά είναι εντελώς άσχετα.
Ο Μιχάλης φεύγει ψηλά, δεν θα ξαναδεί αγώνα της ΑΕΚ, δεν θα κάνει οικογένεια, δεν θα δώσει στη μητέρα του εγγόνια…
Αυστηρά να τιμωρηθούν οι ένοχοι, ο δολοφόνος/οι δολοφόνοι και οι χούλιγκαν που εκτός από τον Μιχάλη σκότωσαν και το ποδόσφαιρο.
Για αρχή, ας τους πάρουν μπροστά σε μια οικογένεια που κλαίει, μια μητέρα που έπαθε καρδιακή προσβολή αφού έχασε τον γιο της. Βάλτε τον να εξηγήσει μόνο ένα πράγμα. Γιατί; Αλλά όλοι όσοι έχουν παρόμοια νοοτροπία θα πρέπει να κάνουν την ίδια ερώτηση στον εαυτό τους πριν από την επόμενη βλακεία που σκοπεύουν να κάνουν στο όνομα του ποδοσφαίρου».
