Το νέο θεσμικό πλαίσιο προστασίας του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη θέτει την Ελληνική Αστυνομία ενώπιον μιας ακόμη μεγάλης πρόκλησης, στο πλαίσιο της διατήρησης της δημόσιας τάξης και ασφάλειας.
Του Dr Ευάγγελου Στεργιούλη*
Ο χώρος που περιβάλλει το Μνημείο διέπεται από μία ιστορική, πολιτική και κοινωνική ιδιαιτερότητα που έχει τις ρίζες της στην ίδρυση του ελληνικού κράτους.
Από το 1843, όταν ο Καλλέργης και ο Μακρυγιάννης ξεσήκωσαν τον ελληνικό λαό και τον οδήγησαν έμπροσθεν των Ανακτόρων (σημερινή Βουλή), ζητώντας από τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα, μέχρι και σήμερα, αυτός ο χώρος που περιβάλλει το ιερό Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη βρέθηκε συχνά στο προσκήνιο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.
Σε όλη αυτή, λοιπόν, τη μακρά ιστορική διαδρομή, ο χώρος πέριξ του Μνημείου ταυτίστηκε σε μεγάλο βαθμό με μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές του τόπου, οι οποίες προκάλεσαν αναρίθμητες κοινωνικές και πολιτικές συναθροίσεις και διαδηλώσεις, συχνά με σοβαρά επεισόδια και συγκρούσεις μεταξύ πολιτών και αστυνομίας.
Μάλιστα, στη διάρκεια αυτών των συγκρούσεων διαδηλωτών με αστυνομικές δυνάμεις, κάποιες φορές το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αποτέλεσε στόχο βεβήλωσης, με αποτέλεσμα αυτές οι εικόνες να κάνουν τον γύρο του κόσμου και να δυσφημίζουν τη χώρα και τον πολιτισμό της.
Αυτή, λοιπόν, η ιστορική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τον εν λόγω χώρο, ο οποίος περιβάλλει το Μνημείο, θα συνεχίσει να υφίσταται και στο μέλλον, παρά τους περιορισμούς που θέτει το νέο θεσμικό πλαίσιο προστασίας του.
Συνεπώς, η Ελληνική Αστυνομία, ως θεσμός του δημοκρατικού πολιτεύματος, στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η προστασία και διατήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, πρόκειται σύντομα να κληθεί να αντιμετωπίσει μια νέα πρόκληση ως προς την εφαρμογή του νέου νομικού πλαισίου προστασίας του Μνημείου.
Η ιερότητα του Μνημείου είναι αδιαμφισβήτητη και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας αποδίδει την οφειλόμενη τιμή στους πεσόντες, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Ωστόσο, όπως κατά το παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις βεβήλωσης του Μνημείου και του πέριξ αυτού χώρου, έτσι και στο μέλλον η Ελληνική Αστυνομία θα κληθεί να αντιμετωπίσει παρόμοιες περιπτώσεις και ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερες σε έκταση και ένταση.
Τούτων δοθέντων, η Ελληνική Αστυνομία, στο πλαίσιο της νέας νομοθετικής ρύθμισης προστασίας του Μνημείου, οφείλει προσεκτικά να προβεί σε έναν νέο σχεδιασμό διατήρησης της τάξης και της ασφάλειας της περιοχής που το περιβάλλει, καθώς και του ίδιου του Μνημείου, με απώτερο σκοπό την ελαχιστοποίηση στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό των πιθανών συγκρούσεων που θα μπορούσαν να αμαυρώσουν την ιερότητά του.
Διότι οι συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και πολιτών, σε περιόδους κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής κρίσης, επιδρούν καταλυτικά στο βαθμό της κοινωνικής αποδοχής του αστυνομικού σώματος, την οποία έχει απόλυτη ανάγκη για την εκπλήρωση της αποστολής του.
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχει διδάξει στην έδρα των Αστυνομικών Σπουδών του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, καθώς επίσης και στις Σχολές της Ελληνικής και Κυπριακής Αστυνομικής Ακαδημίας.
