Άκουσα χθες με προσοχή όσα είπε σε τηλεοπτικό σταθμό ο πρώην υπουργός, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Μάριος Σαλμάς.
Αν ήμουν πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, θα χαιρόμουν αν ένας δικός μου βουλευτής έλεγε πράγματα απολύτως λογικά και προσπαθούσε -παρά τις τρικλοποδιές των συναδέλφων δημοσιογράφων- να πείσει ότι η ερώτηση που υπέβαλαν οι έντεκα δεν είναι εσωκομματική αντιπολίτευση, αλλά υπόδειξη, υπενθύμιση προς την κυβέρνηση ότι στο θέμα των «κόκκινων» δανείων πρέπει «να ανακρούσει πρύμναν».
Προχθές το βράδυ στον Πειραιά, παρακολούθησα την ομιλία του υποψηφίου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Χάρη Δούκα, στην κατάμεστη αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου». Σε μια αποστροφή της (χειμαρρώδους) ομιλίας του ο δήμαρχος Αθηναίων είπε: «Δεν έπρεπε εμείς το ΠΑΣΟΚ, να έχουμε φωνάξει δυνατά την αντίθεσή μας στο θέμα του χειρισμού των κόκκινων δανείων από τα «funds» και τους «σέρβισέρς»; Είναι ντροπή μας που αντί για εμάς, έκαναν ερώτηση στη Βουλή έντεκα βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Για σκεφτείτε το αυτό. Δηλαδή κάποιος έπρεπε να το πει και το είπαν οι έντεκα. Γιατί, όμως, δεν το είπαν όλοι οι άλλοι; Για να μην δυσαρεστήσουν ποιον; Τις Τράπεζες που τις ανακεφαλαιοποιήσαμε εμείς, οι πολίτες, τρεις φορές με 40 δισεκατομμύρια ευρώ, από τους μισθούς και τις συντάξεις μας; Για να μην δυσαρεστηθούν τα κοράκια στα οποία έδωσε η τρόικα των μνημονίων το δικαίωμα να αλωνίζουν στην Ελλάδα; Για να μην θυμώσουν τα funds τα οποία αρπάζουν τα σπίτια των ανθρώπων που μέσα σε μια νύχτα έχασαν τη δυνατότητα να πληρώνουν δυσβάστακτες δόσεις και χρέη;
Κάποιος, λοιπόν, έπρεπε να φωνάξει. Και το έκαναν οι έντεκα κυβερνητικοί Και μπράβο τους. Και όπως είπε ο Μάριος Σαλμάς, αλλιώς σκέφτεται και ενεργεί ένας πολιτικός που έχει εργαστεί και εργάζεται. «Εγώ είμαι γιος οικοδόμου και εργάστηκα στις οικοδομές για να σπουδάσω», είπε ο με διαφορά πρώτος εκλεγόμενος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, καθηγητής της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Και, φυσικά, αρνήθηκε τους όρους «λαϊκή δεξιά» και «εσωκομματική αντιπολίτευση», υποστηρίζοντας (και ορθώς) ότι η διαφορετική άποψη σε ορισμένα θέματα είναι υγεία για την όποια κυβερνητική παράταξη.
Εδώ που τα λέμε, όλες αυτές οι έννοιες περί δεξιάς, αριστεράς, λαϊκής δεξιάς και κεντροδεξιάς, πάνε περίπατο όταν μια χώρα πτωχεύει. Και η Ελλάδα, μην το ξεχνάμε, είναι μια πτωχευμένη χώρα.
Δείτε τις μετρήσεις. Η ακρίβεια είναι το πρώτο -και μοναδικό- θέμα που βασανίζει τους πολίτες. Και πώς καταπολεμάς την ακρίβεια; Δυσαρεστώντας όλους εκείνους που την προκαλούν. Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ποια είναι τα -μεγάλα- συμφέροντα και «ονόματα» που κερδοσκοπούν εις βάρος των πολιτών.
Και όπως λέει ο ποιητής, έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιον θα μας και ποιον θα αφήσεις. Η κυβέρνηση δεν έχει πολλές επιλογές. Πρέπει να πάει «με τους πολλούς» και να δυσαρεστήσει «τους λίγους». Απλή λογική, απλή αριθμητική, απλά πράγματα!
Άρθρο του Δημήτρη Καπράνου στην εφημερίδα «Εστία»
